Τα νέα εισιτήρια για στάθμευση στη Θεσσαλονίκη είναι αυτά

Δεν είναι νέο αλλά πάντα επίκαιρο. Είσαι λοιπόν στο κέντρο της πόλης και ψάχνεις απεγνωσμένα θέση για να παρκάρεις. Το βλέμμα σου είναι καρφωμένο στις μπλε λωρίδες που βρίσκονται σχεδόν παντού. Θέλεις να πας στο Ολύμπιον αλλά ξέρεις ότι πιθανότερο είναι να βρεις θέση ελεύθερη και χωρίς μπλε λωρίδα στην Ανω Πόλη. Ανεβαίνεις μέχρι την Αγίου Δημητρίου και ξεκινάει η αναζήτηση. Και ω του θαύματος! Μία θέση!

Παρκάρεις. Η αδρεναλίνη βρίσκεται στα ύψη. Το ζητούμενο τώρα είναι να βρεις πού θα κόψεις το εισιτήριο αλλά και πόσο γρήγορα γιατί υπάρχει η πιθανότητα όσο εσύ ψάχνεις να κόψεις εισιτήριο, να περάσει ο δημοτικός υπάλληλος και να σου φορέσει το φέσι. Ύστερα από κανά δεκάλεπτο βρίσκεις την πηγή του θησαυρού. ΠΛΗΡΩΝΕΙΣ το εισιτήριο και νιώθεις ευτυχία. Τοποθετείς καλού κακού το εισιτήριο πάνω στο ταμπλό του αυτοκινήτου ώστε να είναι ορατό από τους δημοτικούς υπαλλήλους και.. Απίστευτο! Βρίσκεσαι στο κέντρο της πόλης, έξω από το αυτοκίνητο και κινείσαι ως δίποδο ζώο ή σαν αγρίμι που μόλις βρήκε την ελευθερία του. Το κέντρο σου ανήκει!
Η ώρα περνάει, είσαι ευτυχισμένος και επιστρέφεις εκεί που πάρκαρες για να αναχωρήσεις. Ωπα! Τι είναι αυτό; Ο τύπος έχει παρκάρει στη μέση του δρόμου και σου εμποδίζει την έξοδο. Ο τύπος έχει κόψει και αυτός εισιτήριο, αλλά το δικό του εισιτήριο δεν έχει σχέση με το δικό σου. Το δικό του εισιτήριο γράφει το τηλέφωνό του. Το δικό του εισιτήριο, βλάκα, είναι δωρεάν. Το δικό του εισιτήριο δεν χρειάζεται θέση για να παρκάρει. Παρκάρει και στη μέση του δρόμου. Το δικό του εισιτήριο για να λειτουργήσει, χρειάζεται το δικό σου κινητό τηλέφωνο. Το δικό του εισιτήριο τελικά είναι πολύ ανώτερο από το δικό σου. Βλάκα. Εμπρός λοιπόν, αν διαθέτεις κινητό, κάλεσε την αυτού εξοχότητα να μετακινηθεί για να μπορέσεις να φύγεις. Και να υποβάλλεις τα σέβη σου πρώτα διότι απευθύνεσαι σε ανώτερης ευφυίας ον ενώ εσύ είσαι ο βλάκας.

Την επόμενη φορά φίλε, θα καλέσω, όχι εσένα αλλά την τροχαία.