ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΑ
3-10-2019

«Ενήλικοι στην Αίθουσα» - Adults in the Room

Δραματική βιογραφική πολιτική ταινία, γαλλικής και ελληνικής παραγωγής του 2019

«Ενήλικοι στην Αίθουσα» - Adults in the Room

(«Adults in the Room») Δραματική βιογραφική πολιτική ταινία, γαλλικής και ελληνικής παραγωγής του 2019, σε σκηνοθεσία Κώστα Γαβρά, με τους Χρήστο Λούλη, Αλέξανδρο Μπουρδούμη, Ούρλιχ Τούκουρ, Νταν Σούρμανς, Βαλέρια Γκολίνο, Χρήστο Στέργιογλου, Δημήτρη Τάρλοου, Αλέξανδρο Λογοθέτης κα.

Το φιλμ βλέπεται με ενδιαφέρον, αν και ο κάθε Έλληνας έχει φτιάξει το δικό του σενάριο στο μυαλό για εκείνη την περίοδο της χώρας. Ο χρόνος κυλά κανονικά και με ενδιαφέρον, που ίσως να οφείλεται και στην οικειότητα που έχουμε με καταστάσεις και πρόσωπα. Έχει καλές και αδιάφορες ή άτυχες στιγμές και δεν προκαλεί χασμουρητά παρότι δεν έχει να αποκαλύψει κάτι καινούργιο στην ιστορία, που λίγο πολύ, έως πάρα πολύ γνωρίζουμε πλέον όλοι. Ο Γαβράς που ελκύεται από την πολιτική και τη μάχη των αδυνάτων απέναντι στους ισχυρούς και είναι γνωστή η πολιτική του τοποθέτηση, είναι φανερό ότι παίρνει θέση, υιοθετώντας το βιβλίο του πρώην υπουργού «Ανίκητοι Ηττημένοι» και ως εκ τούτου την άποψη Βαρουφάκη για το τι συνέβη εκείνη την εποχή, φτάνοντας στα όρια της αγιογραφίας του.

Ο 86χρονος Ελληνογάλλος κινηματογραφιστής επιδεικνύει μια ιδιαίτερη σπουδή από την ώρα που ήρθε στα χέρια του το βιβλίο, μέχρι το τελικό μοντάζ, κάτι που αποδυναμώνει και υπονομεύει το τελικό αποτέλεσμα. Θα ήταν σίγουρα προτιμότερο και σίγουρα πιο αποτελεσματικό να γυρίσει ένα φιλμ μυθοπλασίας, έχοντας εξασφαλίσει και μια σφαιρική ενημέρωση για τα τεκταινόμενα εκείνης της περιόδου, που θα μιλούσε κυρίως για το τι βρίσκεται πίσω από το οικονομικό στραγγάλισμα μιας χώρας, τα πολιτικά παιχνίδια στο παρασκήνιο, την κυριαρχία των αριθμών πάνω στους ανθρώπους και ποιος πραγματικά την επιβάλει, να ανοίξει το θέμα του στα ζητήματα που αφορούν πλέον όλο και περισσότερους λαούς σε όλη τη γη. Αντ’ αυτών ο Γαβράς επιλέγει να ακολουθήσει το αφήγημα του Βαρουφάκη και κινηματογραφικά κάτι ανάμεσα σε δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ και (περισσότερο) σε πολιτικό θρίλερ, με αφηγητή και πρωταγωνιστή τον πρώην υπουργό Οικονομικών.

Ως δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ πιάνει τη βάση, καθώς ο Γαβράς διαθέτει την εμπειρία και τη γνώση για να μπλέξει με δεξιοτεχνία το ρεαλισμό με τη δραματοποίηση καταστάσεων, αλλά κουράζει με την παράθεση πολλών στοιχείων, την παρουσία προσώπων που εντελώς σχηματικά παρελαύνουν μπροστά από τον φακό. Κάτι που εύκολα γίνεται αντιληπτό θα κουράσουν ιδίως το κοινό εκτός Ελλάδας και μάλιστα αυτό που δεν έχει περάσει ποτέ την κρίση που περάσαμε στη χώρα μας και μπορεί να μη γνωρίζει ούτε που βρίσκεται η Ελλάδα.

Αλήθεια πως θα βλέπαμε εμείς το ίδιο θέμα ας πούμε για την Νέα Ζηλανδία αν βρισκόμαστε στην εποχή της ευμάρειας; Μάλλον με αδιαφορία – τουλάχιστον για το πλήθος που δεν ενδιαφέρεται για μία πολιτική ταινία, που περιστρέφεται γύρω από την οικονομία. Απ’ την άλλη, ως πολιτικό θρίλερ έχει ένα εγγενές πρόβλημα. Ξέρουμε και τα επιμέρους κομμάτια της ιστορίας και το τέλος. Άρα λογικό είναι να συγκινήσει ή να προκαλέσει το ενδιαφέρον μόνο ενός πολιτικοποιημένου Έλληνα ή άντε από την Πορτογαλία και γενικότερα τον ευρωπαϊκό νότο.

Η ταινία όπως είπαμε έχει και τα καλά της και τις ατυχίες της. Έχει ρυθμό, δυνατές σκηνές, όπως αυτή που ο τότε υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας περιμένει έξω από το γραφείο του τον Βαρουφάκη, κατά το πρώτο τους ραντεβού ή εκείνη που στο πρώτο Eurogoup οι αριθμοί βγαίνουν πάνω από τη στρογγυλή τράπεζα και αρχίζουν και χορεύουν, αλλά και αδυναμίες, όπως η ατελής ή ανύπαρκτη ανάπτυξη των χαρακτήρων, τουλάχιστον των βασικών. Ο πρωθυπουργός παρουσιάζεται παθητικός, συναισθηματικά φορτισμένος, αλλά άδειος από περιεχόμενο, οι υπόλοιποι υπουργοί λίγο πολύ σχηματικοί και αδιάφοροι, ενώ οι αξιωματούχοι των Βρυξελλών (με τους τερατώδεις τεχνοκράτες της τρόικας να έχουν πλάκα) και των υπόλοιπων χωρών να εμφανίζονται σκληροί, διπρόσωποι, μαριονέτες που κινούνται από συμφέροντα ή από την ισχύ του Γερμανού υπουργού Οικονομικών. Ακόμη και ο Βαρουφάκης μένει χωρίς υπόσταση. Από που έρχεται, ποιος είναι στην προσωπική του ζωή, μέχρι που είναι διατεθειμένος να φτάσει;

Υπάρχουν και αρκετές σκηνές που τροφοδοτούνται από τηλεοπτικά πλάνα, προκαλώντας λογικά τη θλίψη, για εκείνα τα πολύ δύσκολα χρόνια, αλλά μάλλον είναι χρήσιμα. Για την ιστορία του δημοψηφίσματος είναι εμφανής η αμηχανία του Γαβρά, όπως και όλων των πρωταγωνιστών εκείνης της εποχής, ενώ γίνεται εξόφθαλμα αντιληπτό ότι ο Βαρουφάκης υποστηρίζει πως κάποιοι από τον στενό κύκλο του τότε πρωθυπουργού και το οικονομικό επιτελείο τον υπόσκαπταν, ίσως και σε συνεργασία με τους δανειστές, προκειμένου να φύγει από τη μέση και να επιτευχθεί συμφωνία. Και φτάνουμε στο φινάλε που η επιλογή του Γαβρά να αναδείξει αυτό που λέει από την αρχή της ταινίας, ότι πρόκειται για μια «ελληνική τραγωδία», ξαφνιάζει. Δυσάρεστα.

Είναι μία ατυχέστατη στιγμή, δείχνοντας τον πρωθυπουργό να μπαίνει στην έδρα της ΕΕ, για την τελική διαπραγμάτευση που θα έχει ως αποτέλεσμα ένα ακόμη βαρύτατο Μνημόνιο, ως χορικό τραγωδίας και μάλιστα παραπέμποντας σε μιούζικαλ Δαλιανίδη.

Ο Γιάννης Λούλης, στον κεντρικό ρόλο, προσεγγίζει την προσωπικότητα του Βαρουφάκη, μέσα από τη δημόσια εικόνα του πού γνωρίζουμε όλοι μας, πειστικότατα, από τη φωνή και τις κινήσεις μέχρι το βλέμμα. Είναι πράγματι πολύ καλός. Οι υπόλοιποι ηθοποιοί, που υποδύονται τους Έλληνες υπουργούς, απλώς διεκπεραιώνουν τους ρόλους τους, αφού το σενάριο πρωτίστως δεν τους δίνει και μεγάλα περιθώρια, ενώ από το ξένο καστ ξεχωρίζει ο Ούρλιχ Τούκουρ με τη στιβαρή ερμηνεία του, στο ρόλο του Γερμανού υπουργού Οικονομικών.

ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ.. Πίσω από κλειστές πόρτες, μια ανθρώπινη τραγωδία εξελίσσεται. Ένα παγκόσμιο θέμα, μια ιστορία ανθρώπων παγιδευμένων σε ένα απρόσωπο δίκτυο εξουσίας. Οι σκληροπυρηνικές συναντήσεις του Eurogroup επιβάλλουν στην Ελλάδα μια δικτατορία λιτότητας δίχως να νοιαστούν για την επιβίωση των Ελλήνων. Μια κλειστοφοβική παγίδα δίχως διαφυγή ασκεί πίεση στους πρωταγωνιστές των διαπραγματεύσεων ώστε να προκαλέσει διχόνοια μεταξύ τους. Μια τραγωδία σύμφωνα με την αρχαία ελληνική έννοια όπου οι χαρακτήρες δεν είναι ούτε καλοί ούτε κακοί, αλλά καθοδηγημένοι από τις συνέπειες της δικής τους αντίληψης για το τι είναι σωστό να κάνουν.

ΠΗΓΗ ΑΠΕ ΜΠΕ



Αξιολογήστε το άρθρο


ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ
Οι ταινίες της εβδομάδας στις αίθουσες του Φεστιβάλ
Οι ταινίες της εβδομάδας στις αίθουσες του Φεστιβάλ

Πέμπτη 18 έως Τετάρτη 24 Ιανουαρίου 2024

7o Sleepless Movie Marathon
7o Sleepless Movie Marathon

Τρεις εμβληματικές χριστουγεννιάτικες ταινίες στο Θέατρο Αυλαία

Σινέ Αθήναιον: Πρόγραμμα προβολών
Σινέ Αθήναιον: Πρόγραμμα προβολών

Από την Πέμπτη 30 Νοεμβρίου έως την Τετάρτη 6 Δεκεμβρίου 2023

Σινέ Αθήναιον: Πρόγραμμα προβολών
Σινέ Αθήναιον: Πρόγραμμα προβολών

Από την Πέμπτη 23 έως την Τετάρτη 29 Νοεμβρίου 2023


Events
Η ατζέντα της ημέρας

Ο,τι συμβαίνει σήμερα στη Θεσσαλονίκη θα το βρεις εδώ



© 2001-2023 goTHESS.gr
Το goTHESS.gr είναι Οδηγός Πόλης Θεσσαλονίκης ενώ παράλληλα καλύπτει και τα σημαντικότερα ειδησεογραφικά θέματα της ελληνικής επικαιρότητας
facebook twiter
DigitalOcean Referral Badge