Στην ταινία «Αντιπερισπασμός» το βραβείο Ανθρώπινες Αξίες στο 25ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης

Το βραβείο Ανθρώπινες Αξίες της Βουλής των Ελλήνων απονεμήθηκε φέτος στην ταινία «Αντιπερισπασμός» (Red Herring) που προβλήθηκε στο πλαίσιο του διεθνούς διαγωνιστικού προγράμματος Newcomers του 25ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, το οποίο έληξε την Κυριακή.

Η ταινία, σε σκηνοθεσία του Kit Vincent, καταγράφει με θάρρος, ειλικρίνεια αλλά και χιούμορ την προσπάθεια του νεαρού σκηνοθέτη της να αντιμετωπίσει μια ανίατη ασθένεια, συνθέτοντας παράλληλα το πορτρέτο μιας δυσλειτουργικής οικογένειας μπροστά στο φόβο του θανάτου και αναδεικνύοντας ταυτόχρονα την αξία της ζωής, της ανθρώπινης επικοινωνίας και της αγάπης.

Η επιλογή της ταινίας έγινε από επιτροπή του Τηλεοπτικού Σταθμού της Βουλής στην οποία συμμετείχαν οι Άρης Φατούρος, σκηνοθέτης-σύμβουλος προγράμματος, Βασίλης Δούβλης, σκηνοθέτης-προϊστάμενος τομέα προγράμματος, και Κώστας Δήμος, συνεργάτης προγράμματος.

Ο Πρόεδρος της Βουλής, κ. Κωνσταντίνος Τασούλας, συνεχάρη τους συντελεστές του Φεστιβάλ σημειώνοντας ότι το ντοκιμαντέρ αποτελεί «ένα πολύτιμο κινηματογραφικό είδος» που μας φέρνει σε επαφή «με συναρπαστικές ιστορίες του κόσμου μας μέσα από τη ματιά σπουδαίων κινηματογραφιστών», «υπενθυμίζοντας διαρκώς στον θεατή πως μετέχει οπτικοακουστικά και συναισθηματικά σε κάτι που συμβαίνει ή έχει συμβεί, κάτι που τον αφορά υπαρξιακά και συνειδησιακά».

Η υπόθεση της ταινίας

Στα είκοσι τέσσερά του, ο Κιτ διαγνώστηκε μ' έναν ανίατο όγκο στον εγκέφαλο. Σε μια πολίχνη της νότιας Αγγλίας, ο πατέρας του, ο Λόρενς, πασχίζοντας ακόμα να συμφιλιωθεί με ένα δικό του οικογενειακό μυστικό, χάνεται σε σκοτεινά μονοπάτια αντιπερισπασμού. Από την καλλιέργεια κάνναβης στο σπίτι του έως την μεταστροφή του από τον αθεϊσμό και τις κρυφές συναντήσεις στην τοπική συναγωγή, επαναπροσδιορίζει πλήρως τον εαυτό του. Η μητέρα του, με την οποία ο Κιτ διατηρεί μια τεταμένη σχέση, είναι νοσηλεύτρια και περνά ατελείωτες ώρες φροντίζοντας ετοιμοθάνατους, όμως δυσκολεύεται να διαχειριστεί το ενδεχόμενο απώλειας του γιου της. Τώρα καλείται να βρει έναν τρόπο να επανασυνδεθεί μαζί του, όσο ακόμα υπάρχει χρόνος. Ό,τι ακολουθεί είναι ένα ταξίδι του Κιτ στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής: ως σκηνοθέτης και παράλληλα ως κεντρικός χαρακτήρας, διερευνά το πολυσχιδές βίωμα μιας ζωής που φτάνει στο τέλος της και ανατέμνει το αίσθημα φόβου που συνεπάγεται. Η ταινία ψηλαφεί την εμπειρία τού κάθε χαρακτήρα με αφετηρία μια κομβική στιγμή που διέλυσε τις ζωές τους, φιλοτεχνώντας το πορτραίτο μιας δυσλειτουργικής οικογένειας αντιμέτωπης με ζητήματα πνευματικότητας, συγγενικών σχέσεων, αλλά και με τον ίδιο τον θάνατο, αποδεικνύοντας πως ό,τι πάντα υπερισχύει είναι το χιούμορ και η αγάπη.