«Just a bowl of cherries» σε επιμέλεια του Νικόλα Βαμβουκλή

Γιατί είμαστε εδώ; Πού πάμε;
Ήρθε η ώρα να το ανακαλύψουμε
Δεν είμαστε εδώ για να μείνουμε, είμαστε σε διακοπές
Η ζωή είναι απλά ένα μπολ με κεράσια
Μην το παίρνετε σοβαρά, είναι ένα μυστήριο
(Ray Henderson και Lew Brown, 1931)

Η ομαδική έκθεση “Just a bowl of cherries” διερευνά την πρόταση της 7ης Μπιενάλε Θεσσαλονίκης για “στάση”: μια παύση για αναστοχασμό και παρατήρηση από κριτική απόσταση με σκοπό τον επαναπροσδιορισμό των αξιών. Παρουσιάζεται το έργο δώδεκα καλλιτεχνών που εξετάζουν την ιδέα της αποστολής στο διάστημα αντιπροσωπευτικών αντικειμένων σχετικά με τη ζωή στη Γη, έτσι ώστε τα εξωγήινα όντα να μάθουν για τον κόσμο μας.

H έκθεση λειτουργεί ως ένα είδος κάψουλας εμπνευσμένη από τις πλάκες των διαστημικών σκαφών Pioneer, τα πρώτα τεχνητά αντικείμενα που δημιουργήθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του 1970 με στόχο να βγουν από το Ηλιακό μας σύστημα. Σχεδιάστηκαν από την Αμερικανίδα καλλιτέχνη Linda Salzman Sagan (σύζυγος του αστρονόμου Carl Sagan και επικεφαλής της αποστολής της NASA) ως ένα εικονογραφημένο μήνυμα ειρήνης και φιλίας της ανθρωπότητας προς το Σύμπαν. 

Ο λιτός σχεδιασμός τους περιλάμβανε τις μορφές ενός άντρα και μιας γυναίκας όπως και διαγράμματα, τα οποία υποδείκνυαν πλανητικές θέσεις και συγκρίσεις μεγεθών. Όπως αναμενόταν, υπήρξαν έντονες αντιδράσεις σχετικά με τις δυο ανθρώπινες μορφές. Η κριτική επικεντρώθηκε στην αποτυχία μιας παν-φυλετικής εμφάνισης, την απαθή διάθεση της γυναίκας σε σύγκριση με έναν άντρα που χαιρετά, την απόκρυψη σωματικών χαρακτηριστικών, την παντελή έλλειψη επαφής και την απουσία άλλων μορφών ζωής. Αυτή η πατερναλιστική προσέγγιση προς τον υπόλοιπο κόσμο μας κάνει να αναρωτηθούμε: ποιος μας συμβουλεύτηκε για να ανταπαρασταθεί η ζωή στη Γη;

Σχεδόν πενήντα χρόνια μετά την εκτόξευση των πλακών Pioneer, οι συμμετέχοντες καλλιτέχνες συγκεντρώνουν μια νέα επιλογή μαρτυριών της σημερινής κοινωνίας και ταυτόχρονα αναλύουν τι θα πρέπει να διατηρηθεί για τις μελλοντικές γενιές. Η έκθεση δεν αποσκοπεί σε μια εξαντλητική λίστα αντικειμένων αλλά επιχειρεί να τονίσει τις ιδιαίτερες σχέσεις μεταξύ σωμάτων, χώρων και εμπειριών σε μια περίοδο υπαρξιακών, κοινωνικών και ιδεολογικών μαχών.

Η καλλιτεχνική έρευνα εστιάζει τόσο στην δημόσια όσο και στην ιδιωτική σφαίρα, επισημαίνοντας την ανάγκη για άμεση παγκόσμια δράση. Μεταξύ άλλων, στην έκθεση παρουσιάζονται ιστορικά έργα πρωτοπόρων καλλιτεχνών όπως η Laurie Anderson και ο Julien Blaine, νέες αναθέσεις από τους ανερχόμενους Tamara MacArthur, Γιώργο Μαραζιώτη και Χρήστο Δεληδήμο αλλά και αρχειακό υλικό της NASA. Μερικές από τις ερωτήσεις-οδηγούς σε αυτή την διαδικασία: Ποιες είναι οι προτεραιότητες μας στη νέα αυτή τεκμηρίωση; Θα προβάλλουμε μια εξιδανικευμένη εκδοχή της πραγματικότητάς μας; Σε ποια γλώσσα θα επικοινωνήσουμε με τον άγνωστο παραλήπτη του μηνύματος;

Επιμέλεια: Νικόλας Βαμβουκλής

Συμμετέχοντες καλλιτέχνες: 
Laurie Anderson, Julien Blaine, Gary Colclough, Χρήστος Δεληδήμος, Kiluanji Kia Henda, Tamara MacArthur, Γιώργος Μαραζιώτης, Andrea Pugiotto, Virginia Russolo, Federica Sasso, Helge Skodvin, Julius von Bismarck




ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

Πότε?
Από τις 7 Δεκεμβρίου 2019 έως τις 16 Φεβρουαρίου 2020
Τρίτη, Τετάρτη, Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή: 10:00 - 18:00
Πέμπτη: 10:00 - 22:00 
Δευτέρα κλειστά

Πού?
MOMus-Πειραματικό Κέντρο Τεχνών
Αποθήκη Β1, Λιμάνι Θεσσαλονίκης

Πρόσβαση
Λεωφορεία: 5, 6, 33 (στάση Τ.Σ. Πλατεία Ελευθερίας)

Επικοινωνία
2310 593270