Το κάλεσμα της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων για την Απεργία της Τετάρτης

Η Κυβέρνηση, παρά τις δεσμεύσεις της, εξακολουθεί να εφαρμόζει όλους τους μνημονιακούς νόμους στις εργασιακές σχέσεις. Ο Νόμος Βρούτση (2013), που επέβαλε τον καθορισμό του κατώτατου μισθού από την εκάστοτε Κυβέρνηση και όχι μέσω των συλλογικών διαπραγματεύσεων μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων(ΕΓΣΣΕ),  χρησιμοποιείται τώρα και από τη σημερινή  Κυβέρνηση, γυρίζοντας τις εργασιακές σχέσεις στις παλαιότερες δεκαετίες, όπου η κρατική παρέμβαση στους μισθούς και τα εργατικά δικαιώματα ήταν κυρίαρχη.

Οι κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας με τους απαγορευτικούς όρους και τις προϋποθέσεις που έθεσε το Υπουργείο  Εργασίας αφήνοντας στη διακριτική ευχέρεια των εργοδοτών την κατάθεση του Μητρώου μελών τους, καθιστά «δώρον άδωρον» την υποχρεωτική τους εφαρμογή από το σύνολο των επιχειρήσεων. Οι προστατευτικές διατάξεις της εργατικής νομοθεσίας που καταργήθηκαν επί μνημονίων συνεχίζουν να υπάρχουν άθικτες και να τροφοδοτούν την εργοδοτική ασυδοσία.

Οι ευέλικτες εργασιακές μορφές εργασίας γενικεύονται, τα ωράρια εργασίας είναι ανεξέλεγκτα, η λειτουργία των καταστημάτων τις Κυριακές έχει γίνει καθεστώς, η αδήλωτη – ανασφάλιστη εργασία συνεχίζει να υπάρχει σχεδόν παντού. Η ανεργία, παρά τη θεσμοθέτηση της ευελιξίας και την ύπαρξη χαμηλότατων μισθών, εξακολουθεί να κινείται σε κοινωνικά δυσβάσταχτα επίπεδα. Τα εισοδήματα της μισθωτής εργασίας εξανεμίζονται από την άμεση και έμμεση υπερφορολόγηση και τα δυσθεώρητα πρωτογενή πλεονάσματα, που έχει συμφωνήσει η Κυβέρνηση με τους δανειστές, επιτυγχάνονται σε βάρος των εργαζομένων. Το ασφαλιστικό σύστημα με την κυριαρχία της μερικής απασχόλησης και των χαμηλών μισθών είναι σε αντικειμενική πορεία κατάρρευσης, παρά την αισιοδοξία που προσπαθεί να εκπέμψει η Κυβέρνηση.

Η υποχρηματοδότηση και η υποβάθμιση της Παιδείας, της Υγείας και της Κοινωνικής Πρόνοιας χτυπούν πάνω από όλα τους εργαζόμενους και  τις λαϊκές οικογένειες.

Οι πλειστηριασμοί των κατοικιών πολλαπλασιάζονται και τα ξένα αρπακτικά funds για τη «διαχείριση» των κόκκινων δανείων είναι προ των πυλών.

Μέσα σε αυτές τις συνθήκες, δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να είμαστε απαθείς και να αναθέτουμε στην Κυβέρνηση την υπεράσπιση των μισθών μας και των δικαιωμάτων μας.

Μόνο με τους δικούς μας αγώνες, θα επανακτήσουμε αξιοπρεπείς μισθούς, συλλογικές συμβάσεις εργασίας και εργασιακά δικαιώματα.

Η Γενική Πανεργατική Απεργία στις 28 ΝΟΕΜΒΡΗ πρέπει να δώσει ένα ισχυρό πολιτικό και κοινωνικό μήνυμα στην Κυβέρνηση και τους Εργοδότες.

Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, με αξιοπρεπείς αμοιβές και ανθρώπινες συνθήκες εργασίας.

Άμεση επαναφορά του κατώτατου μισθού στα 751 Ευρώ.  

Αποκατάσταση της ΕΓΣΣΕ και των συλλογικών διαπραγματεύσεων για τον καθορισμό του κατώτατου μισθού.

Υποχρεωτικές κλαδικές ΣΣΕ παντού, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.

Ουσιαστική φορολογική ελάφρυνση των μισθωτών και των συνταξιούχων άμεσα.

Ουσιαστικά μέτρα ενίσχυσης και κοινωνικής προστασίας όλων των ανέργων.

Κατάργηση όλων των αντεργατικών και αντιασφαλιστικών μέτρων.

Κανένας πλειστηριασμός της λαϊκής κατοικίας.

Υπεράσπιση του δημοσίου πλούτου – Όχι στις ιδιωτικοποιήσεις.