Παρουσίαση βιβλίου του Νίκου Δ. Βαρμάζη στη Δημοτική Βιβλιοθήκη Καβάλας

Ο Σύνδεσμος Φιλολόγων Καβάλας, η Δημοτική Βιβλιοθήκη Καβάλας «Βασίλης Βασιλικός» και οι εκδόσεις «Γράφημα» διοργανώνουν εκδήλωση για την παρουσίαση του βιβλίου του Νίκου Δ. Βαρμάζη με τίτλο: «Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης (1929-2016) ο εμπαθής δάσκαλος, ο πολύτροπος φιλόλογος, ο ανένδοτος διανοούμενος, ο ισοβίτης της γλώσσας».

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2019 και ώρα 19:30 στην αίθουσα εκδηλώσεων της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Καβάλας (4ος όροφος).

Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι:
Τριανταφυλλίδου Γεωργία, φιλόλογος – ποιήτρια
Χαρπαντίδης Κοσμάς, δικηγόρος – λογοτέχνης
και ο ίδιος ο συγγραφέας

Λίγα λόγια για το συγγραφέα…

Ο Νίκος Δημ. Βαρμάζης γεννήθηκε στον Μοσχοπόταμο Πιερίας το 1936 και φοίτησε στο Γυμνάσιο Αρρένων Πιερίας. Το 1960 αποφοίτησε από το κλασικό τμήμα της Φιλοσοφικής του ΑΠΘ με βαθμό άριστα. Παρακολούθησε το τμήμα Μεταπτυχιακών Σπουδών Παιδαγωγικής της Φιλοσοφικής του ΑΠΘ και αναγορεύτηκε διδάκτορας με βαθμό άριστα. Θήτευσε στη Μέση εκπαίδευση επί 38 συναπτά έτη (1961-1999).

Εργάστηκε ως φιλόλογος στο Αμερικάνικο Κολλέγιο Αρρένων Ανατόλια (1961-1964), στη Σκοτούσα Σερρών (1964-1965) και στο Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1965-1983). Από το 1984 ως το 1999 υπηρέτησε ως σχολικός σύμβουλος φιλολόγων στους νομούς Χαλκιδικής και Θεσσαλονίκης. Το 1999 εκλέχτηκε επίκουρος καθηγητής του Τμήματος Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής με γνωστικό αντικείμενο τη διδακτική μεθοδολογία. Συνταξιοδοτήθηκε τον Αύγουστο του 2004.

Λίγα λόγια για το βιβλίο…

ΔΗΜΗΤΡΗΣ Ν. ΜΑΡΩΝΙΤΗΣ (1929-2016)

Επέλεξα για τον υπότιτλο τέσσερις χαρακτηρισμούς, που νομίζω ότι πρέπουν στον Δ. Ν. Μαρωνίτη: εμπαθής δάσκαλος, πολύτροπος φιλόλογος, ανένδοτος διανοούμενος και ισοβίτης της γλώσσας.
Το «εμπαθής», μολονότι έχει φορτισθεί και με αρνητική σημασία, ταιριάζει στον Μαρωνίτη, που, ως δάσκαλος, κατά την μαρτυρία των μαθητών του, ήταν παθιασμένος: αναστάτωνε τις αίθουσες και τα αμφιθέατρα, συνάρπαζε τους φοιτητές, απαιτούσε πολλά και κάποιους δυσαρεστούσε.
Το ομηρικό επίθετο «πολύτροπος» το δικαιούται και ο Μαρωνίτης, διότι επέδειξε μια αξιοθαύμαστη φιλολογική ευκινησία και ευρύτητα. Κινήθηκε με την ίδια άνεση και την ίδια μέθοδο τόσο στην κλασική όσο και στη νεοελληνική γραμματεία, διευρύνοντας έτσι τα πεδία της φιλολογικής ερμηνείας.

Ο Μαρωνίτης και ως πανεπιστημιακός δάσκαλος αλλά και ως πολίτης και πνευματικός άνθρωπος στάθηκε ανυποχώρητα συνεπής στις αρχές και τις πεποιθήσεις του. Εναντιώθηκε με αξιοπρέπεια και αλύγιστο θάρρος στη στρατιωτική δικτατορία, φυλακίστηκε και βασανίστηκε. Μάτωσε στη συνέπεια «ανένδοτος» δια βίου.

Με το «ισοβίτης της γλώσσας», υπογραμμίζω την ισόβια κάθειρξη του Μαρωνίτη στην ελληνική γλώσσα, αρχαία και νέα, και την αγωνία του για την κατάκτηση της έκφρασης. Η γλώσσα του ξεχωρίζει για την αιχμηρή της ακρίβεια, τις υπολογισμένες αποχρώσεις της, την πειθαρχημένη νεολογιστική ροπή της.