Events στο goTHESS
«Ο χώρος έχει πολύ συγκεκριμένα πράγματα που αναμένουν αυτόν που θα τα βρει», υπογραμμίζει ο αρχιτέκτονας του μνημείου, Μιχάλης Λεφαντζής, δίνοντας το στίγμα των επόμενων ενεργειών για το 2020. Επισημαίνει όμως και το εξής: «οι εξελίξεις προϋποθέτουν μια ψύχραιμη και συστηματική διαδικασία».
Ο Μιχάλης Λεφαντζής, Δρ Αρχιτέκτονας Μηχανικός Διεύθυνσης Αναστήλωσης Αρχαίων Μνημείων Υπουργείου Πολιτισμού, παρουσίασε στη Δημοτική Τηλεόραση Θεσσαλονίκης TV100 την ολοκλήρωση ενός έργου στον τύμβο Καστά που ξεκίνησε τον περασμένο Σεπτέμβριο. Πρόκειται για την μεταφορά 330 αρχιτεκτονικών μελών (μεγάλα κομμάτια μαρμάρου) τα οποία ήταν στοιβαγμένα εκεί που βρίσκεται το λιοντάρι της Αμφίπολης και τα οποία, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, ανήκουν στον περίβολο του ταφικού μνημείου όπου και θα επανατοποθετηθούν.
Σύμφωνα με τον Μιχάλη Λεφαντζή πρόκειται για τη μαζικότερη μεταφορά αρχιτεκτονικών μελών στην Ελλάδα και τα οποία μπορούν να καλύψουν περίβολο μήκους περίπου 115 μέτρων.
Στην αποκλειστική συνέντευξη που παρουσιάστηκε, στην πρώτη εκπομπή για το 2020, «Λόγια της Πόλης» με την Μαρία Αναγνωστίδου, ο Μιχάλης Λεφαντζής διευκρίνισε ότι το μνημείο θα είναι επισκέψιμο στα επόμενα δυο χρόνια σε ομάδες επιστημόνων και μελετητών, ενώ για την ολοκλήρωση των έργων αποκατάστασης θα περάσουν αρκετά χρόνια.
Σε ερώτηση του απεσταλμένου της ΤV100 Γιώργου Ροδάκογλου αναφορικά με την ταυτότητα του μνημείου που ανασκάφθηκε το 2014, o κύριος Λεφαντζής αναφέρθηκε στην εποχή του βασιλείου του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
«Είναι ένα στρατιωτικό ηρώο μεγάλης και εμβληματικής αξίας για το Μακεδονικό κράτος. Αυτοί που κατασκεύασαν αυτό το οικοδομικό σύνολο, είχαν την εμπειρία της Ανατολής. Επέστρεψαν με την ικανότητα να σχεδιάσουν ένα αρχιτεκτονικό υβρίδιο, ένα μοντέλο που είναι πάρα πολύ σημαντικό για την ιστορία της αρχιτεκτονικής και της αρχαιολογίας».
O αρχιτέκτονας, κάνοντας μια ιστορική αναδρομή, μίλησε για τον συμβολισμό του λέοντα της Αμφίπολης και απάντησε στο ερώτημα «γιατί η θέση του είναι στην κορυφή του τύμβου». Ο ισχυρισμός αυτός διατυπώθηκε για πρώτη φορά το 2013 στο αρχαιολογικό συνέδριο του ΑΕΜΘ, ενώ πρόσφατα έγινε ομόφωνα αποδεκτός από το ΚΑΣ όπως και οι μελέτες που κατέθεσε για το μνημείο του τύμβου Καστά.
