Ζούσαμε και ζούμε μία κατάσταση πρωτοφανή. Ο Covid 19 έχει εξαπλωθεί σε κάθε γωνιά του πλανήτη και επηρεάζει τον τρόπο που ζούμε, αλληλεπιδρούμε και σκεφτόμαστε.
Η επέλαση του ιού άλλαξε και συνεχίζει να αλλάζει την καθημερινότητά μας, ξαναγράφει την ιστορία και πιθανότατα δημιουργεί τις ασφυκτικά «ιδανικές» συνθήκες για έναν δημιουργό, γενικά, ή στην περίπτωση μας για έναν φωτογράφο, να εκφράσει τους φόβους, τις ανησυχίες, ακόμη ίσως και τις ελπίδες που γεννά μέσα του αυτή η νέα εποχή.
Το Φωτογραφικό Κέντρο Θεσσαλονίκης κάλεσε τα μέλη του, να μοιραστούν τις δημιουργίες τους κατά την πρώτη φάση εγκλεισμού (καραντίνας) εξ αιτίας του covid-19 και να συζητήσουν μαζί μας τυχόν απορίες και προβληματισμούς που γεννήθηκαν ή γεννιούνται από αυτά.
Η Δώρα Κατάκη παρουσιάζει (στην ιστοσελίδα στην παρούσα φάση εξαιτίας της αναβολής των συναντήσεων) μέρος από την ενότητά της «Απουσία», από το έργο της αυτήν την περίοδο.
Απουσία
Και αν σου λέγανε πως όλα είναι διαφορετικά;
Και αν άνοιγες τα μάτια και αντίκριζες τα πάντα ερμητικά κλειστά;
Μα δεν είναι οι ψυχές για να φιμώνονται μήτε οι ζωές να χάνονται.
Και αν όλα είναι ένα όνειρο και αύριο κιόλας ξυπνήσεις, θα είναι πλέον ίδια η ζωή να την αγαπήσεις;