Η Πόλη Ανάποδα: Κάλεσμα σε ενωτική και μαζική συμμετοχή στις διαδηλώσεις της ΔΕΘ

Από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε την κυβέρνηση η Νέα Δημοκρατία αποδεικνύει καθημερινά ότι ήρθε να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των πλουσίων και των προνομιούχων. Φυσικά, οι εργαζόμενοι/ες, η νεολαία, οι μετανάστες/πρόσφυγες και τα δικαιώματά μας έχουμε βρεθεί εξαρχής στο στόχαστρο.

Κατάργηση της αιτιολογημένης απόλυσης, άρση της στοιχειώδους προστασίας των εργολαβικών εργαζομένων, νέες φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο και τους εφοπλιστές, επίσπευση των διαδικασιών των ιδιωτικοποιήσεων και της εκποίησης της δημόσιας περιουσίας, για να σταχυολογήσουμε κάποιες μόνο από τις αιχμές της κυβερνητικής πολιτικής ως τώρα. Μάλιστα, η νέα κυβέρνηση έχει προαναγγείλει και νέες παρεμβάσεις που στοχεύουν στον περιορισμό της συνδικαλιστικής δράσης και του δικαιώματος της απεργίας. Την ίδια στιγμή, προωθεί αλλαγές στο συνταξιοδοτικό σύστημα, με μείωση παροχών και μετατροπή της ασφάλισης από κοινωνικό δικαίωμα σε πεδίο κερδοσκοπίας των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών, βαδίζοντας στον δρόμο που χάραξε ο νόμος Κατρούγκαλου.

Από την άλλη, για να επιτευχθεί ο διακαής τους πόθο να παραδοθεί ακόμη περισσότερο το φιλέτο της εκπαίδευσης στα αρπακτικά της αγοράς ξεκινά με την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου μια μεθοδευμένη επιχείρηση καταστολής του φοιτητικού κινήματος και μετατροπής των πανεπιστημίων σε χώρους αποξενωμένους από κάθε ζωντανή διαδικασία, είτε κινηματική είτε εκπαιδευτική. Όσο κι αν κόπτονται περί του αντιθέτου, καμία σχέση δεν έχουν όλα αυτά με την όποια καταπολέμηση της εγκληματικότητας.

Για να επιτύχει βέβαια η κυβέρνηση την υποταγή και το έλεγχο της κοινωνίας, ενισχύει σημαντικά τις δυνάμεις καταστολής. Σε αυτήν την περίπτωση οι θιασώτες του «μικρού κράτους» συμφωνούν ότι «λεφτά υπάρχουν». Επικαλούμενη ένα τάχα γενικευμένο αίσθημα ανασφάλειας, που το υποδαυλίζει η ίδια με την αγαστή συνεργασία πλήθους ΜΜΕ, επιχειρεί να εφαρμόσει -πάντα επιλεκτικά- το δόγμα «νόμος και τάξη», προκειμένου να μπορέσει ανενόχλητη να υλοποιήσει το αντεργατικό και αντικοινωνικό της πρόγραμμα. Η βίαιη εκκένωση των αυτοδιαχειριζόμενων χώρων στέγασης προσφύγων και η τρομοϋστερία σε σχέση με τα Εξάρχεια επιτελούν αυτόν ακριβώς τον σκοπό.

Είναι προφανές ότι αυτή η κυβερνητική πολιτική ενισχύει την ασυδοσία και τον ρατσισμό των δυνάμεων καταστολής και των κρατικών λειτουργών γενικότερα. Χαρακτηριστική είναι η ομοφοβική επίθεση στις 29/8 από ΜΑΤατζήδες στο κέντρο της Αθήνας, αλλά και το καθεστώς διαρκούς επιτήρησης -με προσβλητικές συμπεριφορές και παρενόχληση- στη γειτονιά των Εξαρχείων.

Από τις πρώτες τροπολογίες που πέρασε η ΝΔ ήταν οι σχετικές με την τοπική αυτοδιοίκηση. Η απλή αναλογική, η λαϊκή συμμετοχή και ο κοινωνικός έλεγχος αποτελούν για την κυβέρνηση έννοιες εχθρικές, ένα εμπόδιο που πρέπει άμεσα να ξεπεραστεί. Έτσι η μεταρρύθμιση του ήδη προβληματικού «Κλεισθένη» γίνεται προς μια κατεύθυνση που ευνοεί ακόμα περισσότερο το δημαρχοκεντρικό μοντέλο, τον παραγοντισμό, τις ευκαιριακές συγκολλήσεις, τα παζάρια, τον καριερισμό, κοκ. Όλα αυτά επιβεβαιώνονται από τα πρώτα κιόλας δείγματα της νέας διοίκησης του Δήμου Θεσσαλονίκης.

Ενός Δήμου που φυσικά δεν μένει εκτός των γενικότερων σχεδίων της κυβέρνησης: εμμονή στην ανάπλαση της ΔΕΘ με παραμονή της στο κέντρο της πόλης, ιδιωτικοποίηση των λεωφορειακών γραμμών της υπαίθρου που εξυπηρετεί σήμερα ο ΟΑΣΘ, επαναφορά της καταστροφικής για την πολιτιστική κληρονομιά της πόλης, πρότασης να αποσπαστούν από τον σταθμό Βενιζέλου του μετρό οι παγκόσμιας σημασίας αρχαιότητες που βρέθηκαν εκεί, μερικά μόνο από τα ζητήματα που αφορούν άμεσα την πόλη μας.  

Οι εξελίξεις αυτές δεν πρέπει να μας οδηγήσουν στην ιδιώτευση και την παραίτηση, αλλά στην ενεργοποίησή μας. Ως «Πόλη Ανάποδα» στηρίζουμε και συμμετέχουμε στους αγώνες των εργαζομένων της ΣΙΔΕΝΟΡ, των αναπληρωτών εκπαιδευτικών, των εργατών της ΒΙΟΜΕ, των αντιφασιστικών, φεμινιστικών και ΛΟΑΔΚΙ πρωτοβουλιών, της επιτροπής ενάντια στην εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική, όσων παίρνουν πρωτοβουλίες σε γειτονιές για τη διεκδίκηση ελεύθερων χώρων, στους εργατικούς αγώνες στην εστίαση, στον Δήμο, στον ΟΛΘ και όπου αλλού προκύπτουν. 

Για να μπορέσουν όμως οι αγώνες μας να νικήσουν απαιτείται η μεγαλύτερη δυνατή ενότητα, ο συντονισμός της δράσης μας και ένα κοινό, καλά επεξεργασμένο σχέδιο, όπου θα εμπλέκονται όλα τα αγωνιστικά κομμάτια του κινήματος. Αριστερές οργανώσεις, μαχητικά αυτοδιοικητικά σχήματα, αγωνιστικά σωματεία και παρατάξεις, πρωτοβουλίες αγώνα σε χώρους και γειτονιές, κτλ.

Η φετινή ΔΕΘ είναι μια ευκαιρία να κάνουμε ένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Καλούμε τους εργαζόμενους/ες, τη νεολαία, τα λαϊκά στρώματα, όσους και όσες μοχθούν και παλεύουν να κατέβουν στον δρόμο το Σάββατο 7 Σεπτεμβρίου στις 18:00 και να διαδηλώσουν. Αλλά και μετά από αυτό να κάνουμε το επόμενο βήμα, να συναντηθούμε και να οργανώσουμε από κοινού τους αγώνες της επόμενης περιόδου.