Events στο goTHESS
Την απώλεια του μεγάλου Μίμη Παπαϊωάννου, που πέθανε σήμερα το πρωί σε ηλικία 81 ετών, θρηνεί η οικογένεια της ΑΕΚ. Ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής στην ιστορία της ομάδας αλλά και γενικότερα θρύλος του ελληνικού ποδοσφαίρου, πέρασε στην αιωνιότητα, έχοντας παλέψει για χρόνια με σοβαρά προβλήματα υγείας.
Ο κορυφαίος Έλληνας ποδοσφαιριστής του 20ου αιώνα, όπως αναδείχθηκε από τη Διεθνή Υπηρεσία Στατιστικής Ποδοσφαίρου (IFFHS) το 2000, γεννήθηκε στις 23 Αυγούστου 1942 στην Νέα Νικομήδεια της Ημαθίας. Εκεί έπαιξε πρώτη φορά ποδόσφαιρο, πριν τον αποκτήσει η Βέροια το 1959. Με το ποσό ρεκόρ, για την εποχή, των 175 χιλ. δραχμών, η ΑΕΚ θα καταφέρει να τον αποκτήσει το 1962. Έμελλε να είναι μια από τις πιο σημαντικές μεταγραφές στην ιστορία της ΑΕΚ, την οποία υπηρέτησε μέχρι το 1979, κατακτώντας 5 Πρωταθλήματα και 3 Κύπελλα.
Μαζί με τον Κώστα Νεστορίδη και τους άλλους μεγάλους άσους της εποχής οδήγησαν την «Ένωση» στην κατάκτηση του τίτλου το 1963. Μετά τον τίτλο του 1963, πρωταγωνίστησε στις κατακτήσεις των πρωταθλημάτων του 1968, του 1971, του 1978 και του 1979, στα Κύπελλα του 1964, του 1966 και του 1978, στην συμμετοχή στα προημιτελικά του Πρωταθλητριών το 1968-69 και στα ημιτελικά του ΟΥΕΦΑ το 1977. Σφράγισε μάλιστα την τελευταία πρόκριση, αυτή στα προημιτελικά με αντίπαλο την Κουίνς Παρκ Ρέιντζερς, σκοράροντας με ασύλληπτη κεφαλιά (με τη γνωστή ικανότητά του να στέκεται στον αέρα) το τρίτο γκολ που οδήγησε την αναμέτρηση στην παράταση και στη συνέχεια στα πέναλτι, όπου προκρίθηκε η ΑΕΚ.
Ο Μίμης Παπαϊωάννου ήταν ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών για την ΑΕΚ, με 289 γκολ σε 566 εμφανίσεις. Τα 236 σε 481 εμφανίσεις στην Α’ Εθνική. Ήταν επίσης πρώτος σκόρερ στο πρωτάθλημα, το 1964 και το 1966. Στην Εθνική Ελλάδας αγωνίστηκε 61 φορές με 21 γκολ.
Τα ταλέντα του Μίμη Παπαϊωάννου δεν ήταν μόνο ποδοσφαιρικά. Μέσα από τη γνωριμία με τον Στέλιο Καζαντζίδη αναδείχθηκαν η αγάπη του για το τραγούδι και η ικανότητά του σε αυτό. Αποκορύφωμα αυτής της συνεργασίας υπήρξε ο Ύμνος της ΑΕΚ το 1971, σε μουσική Στέλιου Καζαντζίδη, σε στίχους του Χρήστου Κολοκοτρώνη και σε ερμηνεία του Μίμη.
