Events στο goTHESS
Μία 50χρονη Ισπανίδα αθλήτρια...βγήκε στην επιφάνεια, έχοντας περάσει 500 ημέρες ζώντας σε μία σπηλιά σε βάθος 70 μέτρων έξω από τη Γρανάδα χωρίς επαφή με τον έξω κόσμο, συμμετέχοντας σε ένα πείραμα που παρακολούθησαν στενά επιστήμονες, επιδιώκοντας να μάθουν περισσότερα για τις ικανότητες του ανθρώπου το μυαλό και τους κιρκάδιους ρυθμούς.
Η Μπεατρίθ Φλαμίνι, μια επίλεκτη αθλήτρια, ορειβάτισσα, όπως ανέφερε η ομάδα υποστήριξής της, έχει σπάσει ένα παγκόσμιο ρεκόρ για τον μεγαλύτερο χρόνο παραμονής σε μια σπηλιά.
Ήταν 48 ετών όταν μπήκε στη σπηλιά και γιόρτασε δύο γενέθλια μόνη. Ξεκίνησε την πρόκλησή της το Σάββατο, 20 Νοεμβρίου 2021, πριν από το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία, την προκύπτουσα κρίση κόστους ζωής, το τέλος της μακροχρόνιας απαίτησης για μάσκα Covid-19 και τον θάνατο της βασίλισσας της Βρετανίας Ελισάβετ Β'.
Η κάλυψη των μέσων ενημέρωσης για την «ανάδυσή» της στο φως στη νότια Ισπανία σήμερα (14/4) ήταν περιορισμένη για ευνόητους λόγους, αλλά μια εκπομπή στον εθνικό τηλεοπτικό σταθμό TVE την έδειξε να φοράει σκούρα γυαλιά και να σκαρφαλώνει προς την ομάδα υποστήριξής της χαμογελώντας. Φορώντας μάσκες την περικύκλωσαν και την αγκάλιασαν.
Μιλώντας λίγο αργότερα, χαρακτήρισε την εμπειρία της «εξαιρετική, ασυναγώνιστη».
Πιεσμένη για περισσότερες λεπτομέρειες από τους δημοσιογράφους, πρόσθεσε: «Έμεινα σιωπηλή εδώ και ενάμιση χρόνο, δεν μιλώ σε κανέναν παρά μόνο με τον εαυτό μου. Χάνω την ισορροπία μου, γι' αυτό με κρατάνε. Αν μου επιτρέψεις να κάνω ένα ντους - δεν έχω αγγίξει νερό εδώ και ενάμιση χρόνο - θα σε δω σε λίγο. Είναι εντάξει με εσάς;»
Η Φλαμίνι περνούσε τον χρόνο της υπόγεια κάνοντας ασκήσεις για να τη διατηρεί σε φόρμα και απασχολημένη, ζωγραφίζοντας και έπλεκε μάλλινα καπέλα. Πήρε δύο κάμερες GoPro για να τεκμηριώσει τον χρόνο της, 60 βιβλία και 1.000 λίτρα νερό, σύμφωνα με την ομάδα υποστήριξής της.
Μιλώντας σε πλάνα που παρείχε το Timecave (σπήλαιο του χρόνου), όπως ονομάστηκε το εγχείρημά της, κατά τη διάρκεια της παραμονής της στο σπήλαιο, είπε:
«Τα σπήλαια είναι αρκετά ασφαλή μέρη, αλλά πολύ εχθρικά για τον άνθρωπο και τον εγκέφαλο γιατί δεν βλέπεις το φως της ημέρας, δεν ξέρεις πώς περνάει ο καιρός, δεν έχεις νευρολογική διέγερση. Δεν είναι ότι η ώρα περνάει πιο γρήγορα ή πιο αργά, απλά ότι δεν περνάει, γιατί είναι πάντα τέσσερις το πρωί».
Η Φλαμίνι παρακολουθούνταν από μια ομάδα ψυχολόγων, ερευνητών, σπηλαιολόγων -ειδικών στη μελέτη των σπηλαίων- και φυσικών εκπαιδευτών που παρακολουθούσαν κάθε της κίνηση και τη σωματική και ψυχική της ευεξία, αν και ποτέ δεν ήρθαν σε επαφή.
Σύμφωνα με το ισπανικό πρακτορείο ειδήσεων EFE, η εμπειρία της έχει «χρησιμοποιηθεί» από επιστήμονες στα πανεπιστήμια της Γρανάδας και της Αλμερία και σε μια κλινική ύπνου με έδρα τη Μαδρίτη.
Μελέτησαν την επίδραση της κοινωνικής απομόνωσης και του ακραίου προσωρινού αποπροσανατολισμού στην αντίληψη των ανθρώπων για το χρόνο, τις πιθανές νευροψυχολογικές και γνωστικές αλλαγές που υφίστανται οι άνθρωποι σε τέτοιοες συνθήκες, και τον αντίκτυπο στους κιρκάδιους ρυθμούς και τον ύπνο.
Η ιστοσελίδα του βιβλίου «Ρεκόρ Γκίνες» έχει αναφέρει ως τον «μεγαλύτερο χρόνο επιβίωσης για κάποιον που ήταν παγιδευμένος κάτω από τη γη» για τους 33 Χιλιανούς και Βολιβιανούς ανθρακωρύχους που πέρασαν 69 ημέρες 688 μέτρα (2.257 πόδια) κάτω από τη γη μετά την κατάρρευση του ορυχείου χαλκού-χρυσού Σαν Χοσέ στη Χιλή το 2010.
Τα βιβλία των Ρεκόρ Γκίνες (Guinness World Records) περιέχουν επιδόσεις που έχουν καταγραφεί ως τα μεγαλύτερα, τα πρώτα ή τα πιο αξιοσημείωτα επιτεύγματα σε διάφορους τομείς, όπως η αθλητική επίδοση, η ανθρώπινη αντοχή, η καλλιτεχνική δημιουργία και πολλά άλλα. Οι επιδόσεις αυτές πιστοποιούνται από την ομάδα εκπροσώπων των Ρεκόρ Γκίνες και συχνά περιλαμβάνουν αρκετές κατηγορίες.
Το βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες πρωτοεμφανίστηκε το 1955 και από τότε έχει κυκλοφορήσει σε πάνω από 100 χώρες και μεταφραστεί σε περισσότερες από 25 γλώσσες.
