Βιβλιοπαρουσίαση: «Δύο χειμώνες κι ούτε ένα καλοκαίρι»

«…Καλοκαίρι 1944. Λίγο πριν εγκαταλείψουν την Ελλάδα, οι Γερμανοί πυρπολούν, βασανίζουν, αιχμαλωτίζουν, αφανίζουν περιουσίες και ψυχές. Ο πατέρας μου ήταν νέος, γεμάτος όνειρα για τη ζωή, περίμενε τη στιγμή που θα του δινόταν η ευκαιρία για το μεγάλο φτερούγισμα. Ο πόλεμος, όμως, ανατρέπει τα οράματα. Βρέθηκε στη δίνη του, άγουρος ακόμα από ζωή. Αντιστάθηκε, αρνήθηκε την υποταγή στους κατακτητές, προδόθηκε, συνελήφθη, βασανίστηκε, σύρθηκε στα ναζιστικά στρατόπεδα της Γερμανίας. Έδωσε υπόσχεση να γυρίσει πίσω, στην πατρίδα και στους ανθρώπους του. Πάλεψε καθημερινά για την αξιοπρέπειά του μέσα στη φρίκη του στρατοπέδου, εκεί που η λέξη ‘‘άνθρωπος’’ χάνει το νόημά της. Γαντζώθηκε από τη ζωή και βγήκε απ’ αυτή τη μάχη λαβωμένος μα ζωντανός. Γύρισε με λαχτάρα πίσω, σε μια πατρίδα όμως που δεν του άνοιξε ποτέ την αγκαλιά της. Μια μεταπολεμική Ελλάδα που κατασπάραζε τα παιδιά της, που έθετε διαχωριστικές γραμμές, που περιφρονούσε και τιμωρούσε…».

Στις λίγες αυτές σειρές συμπυκνώνεται όλο το δράμα και ο αγώνας ζωής μιας γενιάς, της νέας γενιάς του πολέμου του ’40, που ο στυγνός ναζισμός οδήγησε ανυποψίαστους και αμούστακους νέους στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Γερμανίας του Χίτλερ. 

Αυτό το δράμα, με τη γλαφυρή και αποκαλυπτική γραφή του Μιχάλη Κατσιμπάρδη, ξετυλίγεται στο βιβλίο-ντοκουμέντο «ΔΥΟ ΧΕΙΜΩΝΕΣ ΚΙ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ», που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις «Άνεμος». Η πρώτη συγγραφική απόπειρα του εκπαιδευτικού-συγγραφέα, που σχηματοποιείται σε ένα μοναδικής αξίας ιστορικό μυθιστόρημα, είναι αποτέλεσμα ενός χρέους ευθύνης και τιμής προς τον πατέρα του, που σε ηλικία 18 ετών οδηγήθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στη Γερμανία, και το οποίο πρόσωπο αποτελεί τον κεντρικό ήρωα του βιβλίου.

Το βιβλίο αυτό ανοίγει διάπλατα την ψυχή του ήρωα, που για χρόνια ήταν βυθισμένη στο σκοτάδι, και φέρνει στο φως όχι μόνο συνταρακτικά ιστορικά ντοκουμέντα, ερμηνείες και απαντήσεις σε πολλά «γιατί», αλλά επιπλέον πραγματεύεται τη δύσκολη κι ανεξερεύνητη σχέση του πατέρα-ήρωα με τον γιο-συγγραφέα. Μια σχέση που ποτίστηκε με περισσότερες σιωπές και λιγότερα λόγια. Μέσα από τις σελίδες του, όμως, ξεδιπλώνεται το δράμα και των χιλιάδων θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας, καθώς ο συγγραφέας συμπεριέλαβε μαρτυρίες θυμάτων μετά από μια κοπιώδη έρευνα.