Το ΑΠΘ τιμά τα θύματα της Εβραϊκής Κοινότητας της Θεσσαλονίκης

Στο πλαίσιο της Διεθνούς Ημέρας Μνήμης για τα Θύματα του Ολοκαυτώματος, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης αποτίει φόρο τιμής στα θύματα της Εβραϊκής κοινότητας Θεσσαλονίκης.

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2020, στις 12:00, στο Αμφιθέατρο της Κεντρικής Βιβλιοθήκης του ΑΠΘ. Βασικό κομμάτι της εκδήλωσης θα αποτελέσει η Έκθεση φωτογραφίας με τίτλο «Οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης 1873-1917».


Το πρόγραμμα της εκδήλωσης:

Χαιρετισμός από τον Πρύτανη του ΑΠΘ, Καθηγητή Νικόλαο Γ. Παπαϊωάννου

· Χαιρετισμός από τον Πρόεδρο της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης, Δαυίδ Σαλτιέλ
· Ομιλία με θέμα «Έκθεση φωτογραφιών: Οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης 1873-1917» από τον Πολιτικό μηχανικό, συγγραφέα και συλλέκτη Ιωάννη Μέγα

· Ομιλία με θέμα «Η διδασκαλία του Ολοκαυτώματος στην εκπαίδευση» από την Αν. Καθηγήτρια του Τμήματος Φιλοσοφίας και Παιδαγωγικής του ΑΠΘ Ελένη Χοντολίδου και την Ιστορικό Δρ. Ρένα Μόλχο.

Θα προηγηθεί κατάθεση στεφάνου από τις Πρυτανικές Αρχές του ΑΠΘ στο Μνημείο του Παλαιού Εβραϊκού Νεκροταφείου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.


Λίγα λόγια για την Έκθεση φωτογραφίας

Η Βιβλιοθήκη και Κέντρο Πληροφόρησης του ΑΠΘ παρουσιάζει έκθεση με 25 φωτογραφίες, από τη δωρεά του Ιωάννη Μέγα προς τη Βιβλιοθήκη και ειδικότερα από τη συλλογή των φωτογραφιών και καρτ-ποστάλ της Εβραϊκής κοινότητας της Θεσσαλονίκης της περιόδου 1873-1917.

Οι παλιές καρτ-ποστάλ και οι φωτογραφίες που παρουσιάζονται αποτελούν μαρτυρία τόσο για την κοινωνική ζωή, την οικονομική και εργασιακή δράση των Εβραίων της Θεσσαλονίκης, την πολεοδομία και την αρχιτεκτονική της Θεσσαλονίκης όσο και για τα γεγονότα της εποχής εκείνης. Η κοινότητα των Εβραίων της Θεσσαλονίκης αποτέλεσε μία από τις σημαντικότερες και πολυπληθέστερες της εβραϊκής διασποράς.

Οι εικόνες ζωντανεύουν την ιστορία της εβραϊκής κοινότητας της Θεσσαλονίκης στην περίοδο 1873-1917, προβάλλουν ανάγλυφη την ιδιαίτερη φυσιογνωμία της πόλης και κρατούν ζωντανή την ιστορική μνήμη η οποία είναι σημαντική τόσο για την ιστορία της Εβραϊκής κοινότητας όσο και για την κατανόηση της τότε φυσιογνωμίας της Θεσσαλονίκης.

Στο τέλος του 19ου αιώνα, οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης ξεπερνούν τις 70.000, αποτελώντας το μισό του συνολικού πληθυσμού της πόλης, ενώ το 1891 χιλιάδες πρόσφυγες από την τσαρική Ρωσία βρίσκουν και αυτοί καταφύγιο δημιουργώντας νέους οικισμούς όπως του Βαρώνου Χιρς, της Καλαμαριάς, του Ρεζή Βαρδάρ κλπ.

Μετά τη μεγάλη πυρκαγιά του 1917 και κυρίως μετά το Ολοκαύτωμα στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο αφανίστηκαν όχι μόνο οι άνθρωποι, αλλά και τα γραπτά και τα μνημεία τους.

Επιμέλεια έκθεσης: Αντώνης Σαραγιώτης, Στάθης Αμανατίδης, Χρυσούλα Χαζηράκη.