Ο Βασίλης Τσαμπρόπουλος έχει αναγνωριστεί διεθνώς ως ένας από τους κορυφαίους πιανίστες της γενιάς του και ως ένας πολύπλευρος μουσικός, ο οποίος έχει την ικανότητα να κινείται με χαρακτηριστική άνεση ανάμεσα στην κλασική μουσική ως εκτελεστής, τη σύγχρονη μορφή της σύνθεσης και του αυτοσχεδιασμού, τη διεύθυνση ορχήστρας, ως ένας ανανεωτικός αρχιμουσικός, αλλά και τη βυζαντινή εκκλησιαστική μουσική.
Πριν από λίγο καιρό κυκλοφόρησε το πρώτο φιλοσοφικό δοκίμιό του με τίτλο «Θεός και Μουσική».
Το βασικό ερώτημα που διατρέχει το δοκίμιο είναι το εξής: «Υφίσταται, τελικώς η τέχνη της μουσικής ως ένα υπερβατικό κατηγόρημα της θεϊκής δημιουργίας ή, απλώς, παραμένει μια αυτόνομη, συγκεκριμένη λειτουργία εξωτερίκευσης συναισθημάτων, που οι άνθρωποι, στην άγνοιά τους, ονομάζουν “έκφραση”;
Πώς θα μπορούσε ο μουσικός να αισθανθεί τον Θεό μέσα από τη μουσική του, τα πλήκτρα του πιάνου του ή το δοξάρι του βιολιού του; Υπάρχει κάποιο μικρό μυστικό, που θα έκανε αυτήν την υπερβατική ένωση, δυνατή;».
Στη φιλόξενη αυλή μας ήρθαν και μίλησαν για τον πολύτιμο φίλο και καλλιτέχνη, ο Αναστάσιος Συμεωνίδης (διευθυντής ορχήστρας), η Μαρία Κοκκίνου (δημιουργός των Εκδόσεων «Πορφύρα» και υπεύθυνη των Εκδόσεων «Ακρίτας»), ο Πανταζής Τσάρας (ραδιοφωνικός παραγωγός της ΕΡΤ) και η Ολύνα Ξενοπούλου (παρουσιάστρια και εκφωνήτρια της ΕΡΤ).
Παίζουν οι μουσικοί: Βασίλης Τσαμπρόπουλος (πιάνο), Γιάννης Γεωργιάδης (βιολί), Κωνσταντίνος Σφέτσας (τσέλο).
Ερμηνεύει η Νεκταρία Καραντζή.