Ταινιοθήκη

Πρόκειται για την αληθινή, συγκλονιστική ιστορία της Ιρλανδής Βερόνικα Γκέριν, δημοσιογράφου της Dublin Sunday Independent, που ξεσκέπαζε τους εγκληματίες ως την τραγική της δολοφονία το 1996. Ο θάνατός της προκάλεσε αναθεώρηση των ποινικών νόμων στην Ιρλανδία και οδήγησε στη σύλληψη των ‘εγκεφάλων’ του υποκόσμου. Μια δυνατή ταινία, απ’ αυτές που εγγυάται το όνομα του παραγωγού των επιτυχιών ΤΖΕΡΙ ΜΠΡΟΥΚΧΑΪΜΕΡ, ο οποίος λάτρεψε τόσο την Ιρλανδία, που αποφάσισε να γυρίσει εκεί και την επόμενη ταινία του, ‘King Arthur’!

«Η ιστορία της Βερόνικα Γκέριν δεν είναι τοπική. Δεν έχει νόημα μόνο για τους Ιρλανδούς. Η ιστορία της δείχνει γιατί οι άνθρωποι θέλουν να γίνουν δημοσιογράφοι. Πρόκειται για έναν άνθρωπο που δεν φοβόταν τις απειλές. Αυτή η τόλμη και η θέληση έφεραν τελικά μια μεγάλη αλλαγή στη χώρα της», λέει ο παραγωγός, για να καταλήξει: «Μου αρέσει να κάνω ταινίες για ανθρώπους διαφορετικούς, που γίνονται πρότυπα για τις επόμενες γενιές. Για μένα, αυτή είναι η Βερόνικα Γκέριν. Ανήκει στους ανθρώπους που άλλαξαν την Ιρλανδία και τις ιδέες του κόσμου για τα ναρκωτικά και τους εγκληματίες. Μια γυναίκα για την οποία οι γενιές που θα ακολουθήσουν έπρεπε οπωσδήποτε να μάθουν.»

«Η ιστορία της έχει παγκόσμια εμβέλεια», θα πει ο σκηνοθέτης της ταινίας ΤΖΟΕΛ ΣΟΥΜΑΧΕΡ. «Ο πόλεμος των ναρκωτικών είναι παγκόσμιος και οποιαδήποτε ιστορία με έναν ήρωα ή ηρωίδα είναι οικουμενική, ανεξάρτητα από το αν είναι σύγχρονη, αναφέρεται στο παρελθόν ή σε κάποια άλλη χώρα. Η ιστορία της μιλά για κάποια που δεν συμβιβάστηκε, που έκανε κάτι που όλοι θα θυμούνται...» Για τον ρόλο της δυναμικής δημοσιογράφου, ο σκηνοθέτης επέλεξε την υποψήφια για Όσκαρ ΚΕΪΤ ΜΠΛΑΝΣΕΤ: «Ήταν η μόνη μας επιλογή για τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Είναι τόσο εξαιρετική στην ερμηνεία της, που δεν ξέρω αν θα έκανα την ταινία αν είχε αρνηθεί - δεν είχα καμία άλλη ηθοποιό υπόψη μου σαν δεύτερη εναλλακτική». Η πρωταγωνίστρια πέρασε ένα μήνα στο Δουβλίνο πριν από τα γυρίσματα, συναντώντας φίλους και συναδέλφους της δημοσιογράφου και μιλώντας με μέλη της οικογενείας της. Μελέτησε τα άρθρα της Γκέριν από τα αρχεία, άκουσε ραδιοφωνικές συνεντεύξεις και βελτίωσε την προφορά της. Σιγά-σιγά, ήρθε κοντά στο να καταλάβει τα κίνητρα και την αποφασιστικότητα της δημοσιογράφου αλλά και την αφοσίωσή της σε ένα και μοναδικό σκοπό. «Η Βερόνικα είχε μια πρωτοφανή ψυχική δύναμη. Γνώρισα πολλούς ανθρώπους που είχε επηρεάσει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Η συμπεριφορά της ήταν αμφισβητήσιμη και άκουσα πολλές απόψεις και φήμες για εκείνη και τη δουλειά της και αυτό είναι εξαιρετική ευκαιρία για έναν ηθοποιό. Κάπου ανάμεσα σε όλες αυτές τις διάφορες απόψεις βρίσκεται η αλήθεια για το πραγματικό της πρόσωπο», δηλώνει γοητευμένη η πρωταγωνίστρια.

Μαζί με τον σκηνοθέτη, έπλασαν το πορτρέτο της Γκέριν σαν την ιστορία μιας σκληρής, ασυμβίβαστης δημοσιογράφου: κάποιας που δεν ήταν αγία, αλλά βαθιά ενοχλημένη από ό,τι συνέβαινε στη γενέτειρά της, όπου οι συμμορίες δρούσαν ανεξέλεγκτα πλημμυρίζοντας τους δρόμους με ηρωίνη και όπλα, γλιτώνοντας καταδίκες και ποινές.

Για τον σκηνοθέτη, η πόλη του Δουβλίνου ήταν ένας ακόμα πρωταγωνιστής, ‘χαρακτήρας-κλειδί’, στην αφήγηση της ιστορίας. «Δεν μπορώ να φανταστώ την ιστορία να διαδραματίζεται οπουδήποτε αλλού από το Δουβλίνο. Πρέπει να πας στα αληθινά μέρη, προσπαθώντας να μεταδώσεις στο κοινό την αίσθηση του τι πραγματικά έγινε», δηλώνει ο Σουμάχερ. «Πρέπει να μένεις πιστός στις τοποθεσίες. Η ιστορία εκτυλίχθηκε στο Δουβλίνο, άρα η επιλογή του για τα γυρίσματα ήταν μονόδρομος. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά ό,τι κάναμε ήταν με ιρλανδούς ηθοποιούς και συνεργεία. Οι μόνοι ‘ξένοι’, τελικά, στην παραγωγή ήμασταν εγώ, η Κέιτ και ο Τζόελ», θα πει ο Μπρουκχάιμερ.

Συνολικά, 92 τοποθεσίες χρησιμοποιήθηκαν στα γυρίσματα της ταινίας, από οίκους ανοχής και γειτονιές του υπόκοσμου, όπου κλείνονταν οι συμφωνίες και δολοφονούνταν τα μέλη των συμμοριών, μέχρι χώρους του ‘ανώτερου, καθαρού’ κόσμου, όπου η Βερόνικα Γκέριν ζούσε μαζί με την οικογένειά της. «Θέλαμε να δείξουμε τη σκοτεινή πλευρά του Δουβλίνου, μακριά από τη λάμψη της γεωργιανής αρχιτεκτονικής και των τουριστικών ατραξιόν. Γι’ αυτό πήγαμε στο βόρειο μέρος της πόλης - εκεί έγιναν τα περισσότερα γυρίσματα γιατί εκεί ήταν το πεδίο δράσης της δημοσιογράφου», δηλώνει ο υπεύθυνος για τα σκηνικά ΝΕΪΘΑΝ ΚΡΟΟΥΛΕΪ.

Ταινίες