Χρειάστηκε να περάσουν 1.503 ολόκληρα χρόνια εως ότου ο Γάλλος βαρόνος, Πιερ Ντε Κουμπερτέν, λάτρης του αρχαίου ιδεώδους και του αθλητισμού, δώσει σάρκα και οστά στο μεγάλο του όνειρο: Τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Δεκαπέντε αιώνες χωρίς το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός του πλανήτη ήταν μεγάλο χρονικό διάστημα. Με τη βοήθεια του Έλληνα ποιητή και συγγραφέα Δημήτρη Βικέλα, που ζούσε στο Παρίσι και πήρε το χρίσμα του πρώτου προέδρου της ΔΟΕ, οι Ολυμπιακοί Αγώνες ήρθαν και πάλι στο προσκήνιο.
Ο Κουμπερτέν προσπάθησε να φέρει την πρώτη σύγχρονη Ολυμπιάδα στο Παρίσι, αλλά οι Γάλλοι δεν έδειξαν κανένα απολύτως ενδιαφέρον σε αντίθεση με τους Έλληνες που ξεσηκώθηκαν μόλις έμαθαν τα νέα. Τον αρχικό όμως ενθουσιασμό διαδέχθηκε λίγο αργότερα η αδιαφορία, οι υποσχέσεις δεν έγιναν ποτέ έργα και χρειάστηκε η γενναιόδωρη προσφορά του εθνικού ευεργέτη Γεωργίου Αβέρωφ, για να ανακαινιστεί το Παναθηναϊκό στάδιο και να φιλοξενήσει τους πρώτους Ολυμπιακούς Αγώνες, που μπορεί να παρουσίασαν κάποιες ατέλειες αλλά για την εποχή τους ήταν μια άρτια διοργάνωση.
Το όνειρο του Κουμπερτέν αλλά και ολόκληρης της Ελλάδας γινόταν πια πραγματικότητα . Πήραν μέρος 285 αθλητές από 13 χώρες σε εννιά αθλήματα, αλλά χρονομέτρηση δεν υπήρχε πάντα για όλους τους μετέχοντες πλην των νικητών.
ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ
Όταν ο Γάλλος λόγιος Μισέλ Μπρελ πρότεινε στον Κουμπερτέν και ακολούθως στην οργανωτική επιτροπή, την καθιέρωση ενός σούπερ-αγώνα αντοχής από τον Μαραθώνα στην Αθήνα, δεν ήξερε καν πόσα ακριβώς χιλιόμετρα είναι η απόσταση. Ο ίδιος πάντως θα προσέφερε στο νικητή ένα ασημένιο κύπελλο, κατασκευασμένο με δικά του έξοδα.
Ο Σπύρος Λούης, 23 χρονών τότε, μπήκε στην ομάδα την τελευταία στιγμή με προσωπική παρέμβαση του ταγματάρχη Παπαδιαμαντόπουλου που τον είχε στρατιώτη και γνώριζε ότι έχει γερά πνευμόνια. Ο ίδιος έδωσε και την πιστολιά για την εκκίνηση του μαραθωνίου που έμελλε να δοξάσει την Ελλάδα, αλλά και τον νερουλά από το Μαρούσι. Η κούρσα είχε πολλές διακυμάνσεις και σχεδόν όλοι οι αθλητές ξεκίνησαν αρκετά γρήγορα χωρίς να γνωρίζουν ότι πρέπει να κάνουν οικονομία δυνάμεων.
Σε αντίθεση με αυτούς ο Σύρος Λούης είχε σωστή τακτική και διατήρησε για μεγάλο διάστημα σταθερό τέμπο. Τα πρώτα νέα που έφθασαν στο κατάμεστο Παναθηναϊκό στάδιο, έλεγαν ότι προηγείται ο Αυστραλός Μπλακ, ένας λογιστής από το Λονδίνο, αλλά προς το τέλος όλα άλλαξαν. Ο Λούης ανέβασε το ρυθμό του, πέρασε μπροστά και ο Παπαδιαμαντόπουλος μπήκε γρήγορα στο στάδιο, πλησίασε το βασιλικό ζεύγος και τους ανακοίνωσε ότι πλησιάζει πρώτος στο στάδιο Έλληνας αθλητής. Από στόμα σε στόμα διαδόθηκε η είδηση και 100.000 άνθρωποι άρχισαν να φωνάζουν έξαλλοι από χαρά Έλλην, Έλλην.
Και πράγματι, πρώτος στο στάδιο και νικητής μπήκε ο Σπύρος Λούης σε 2 ώρες 58.50 και είναι θαύμα πως δεν κατέρρευσε το καλλιμάρμαρο από τις εκδηλώσεις των φιλάθλων. Στη δεύτερη θέση ο Βασιλάκος και στην τρίτη ο Μπελόκας, μια ανάσα από τον Ούγγρο Γκιούλα Κέλνερ.
Ο τελευταίος διαμαρτυρήθηκε ότι ο Μπελόκας ανέβηκε για λίγο σε κάρο, κάτι που τελικά του επέβαλε ακύρωση και το χάλκινο πήρε ο Κέλνερ. Αμέσως άρχισαν οι προσφορές προς το νικητή, όπως ρολόγια, κοσμήματα, κρασιά, δωρεάν φαγητό, δωρεάν καφέ για ένα χρόνο, δωρεάν ντύσιμο, μια καραμπίνα, μέχρι και ραπτομηχανή Σίνγκερ. Ο ίδιος προτίμησε ένα άλογο και ένα κάρο για να μεταφέρει ξεκούραστα νερό από το Μαρούσι στην Αθήνα. Ο Σπύρος Λούης, ένας αληθινός θρύλος, δεν έτρεξε ποτέ ξανά. Το 1936 βρέθηκε στο Βερολίνο όπου προσέφερε κλάδο ελιάς στον Χίτλερ και τέσσερα χρόνια αργότερα, στις 27 Μαρτίου, πέθανε σε ηλικία 67 χρονών στην Αθήνα.
Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ
Η νίκη του Σπύρου Λούη και το χρυσό μετάλλιο που κατέκτησε έχει τη πιο μεγάλη αξία από τα δέκα συνολικά που είχε συγκομιδή η Ελλάδα. Μην ξεχνάμε, ότι ο θρίαμβος του Έλληνα μαραθωνοδρόμου έχει μείνει στην Παγκόσμια ιστορία του κλασσικού αθλητισμού. Η Ελλάδα είχε αυξημένη συμμετοχή στα εννιά αθλήματα καθώς έλειψαν οι πολλοί αθλητές από τις υπόλοιπες χώρες. Τα υπόλοιπα μετάλλια κατέκτησαν οι Γεωργιάδης (ξιφασκία), Πύργος (ξιφασκία), Κωνσταντινίδης (ποδηλασία), Καρασεβδάς (σκοποβολή), Ορφανίδης (καραμπίνα), Φραγκούδης (σκοποβολή), Μητρόπουλος (γυμναστική), Ανδριανόπουλος (γυμναστική), Μαλοκίνης (κολύμβηση). Ακόμη η Ελλάδα κέρδισε 19 ασημένια και 18 χάλκινα, που όμως δεν απενεμήθησαν...
Ο Σπύρος Λούης
Ο Σπύρος Λούης προσκλήθηκε ως τιμητικός φιλοξενούμενος από τους διοργανωτές των θερινών Ολυμπιακών Αγώνων του 1936, που διοργανώθηκαν στο Βερολίνο.
