Μόνιμα άρθρα στο goTHESS
Ελλάδα

Ο Τύραννος έπεσε να πέσει και η Τυραννία



Η πατρίδα μας έχει καταντήσει ένας συνεχόμενος Γολγοθάς. Από τη Μεταξική δικτατορία μέχρι σήμερα, βαδίζει τον δρόμο του μαρτυρίου και η Γενιά μας έχει κυριολεκτικά ξεκληριστεί! Πόλεμος, Κατοχή, ξενική επιβουλή (με τα όπλα από το Βορρά, με το γάντι από τη Δύση), διχασμός, διαφθορά και βία μας έχουν κάμει μαύρη τη ζωή και το γέλιο της χαράς εξαφανίστηκε από τα χείλη μας! Μέχρι πότε λοιπόν θα συνεχίζεται αυτή ή κατάσταση;

Το πρόβλημα πού απασχολεί το Έθνος αυτή τη στιγμή είναι απλό στη βάση του. Επειδή όμως είναι απλό, δεν σημαίνει πώς είναι και εύκολο. Εκεί πού τα θαλασσώνουμε οι πολλοί είναι τα απλά πράγματα! Ό παραλυτικός του Ευαγγελίου κλήθηκε ν' απαντήσει στην πιο απλή ερώτηση: «Θέλεις υγιής γενέσθαι;». Σαν τον παραλυτικό και μεις σήμερα, καλούμεθα ν’ απαντήσουμε στο ίδιο ερώτημα: Θέλουμε πραγματικά την ομαλότητα; Θέλουμε πραγματικά την γαλήνη και την πρόοδο; Ή μήπως είμεθα ή γινόμεθα όργανα ξένων προς αυτά επιδιώξεων και συμφερόντων και οι ωραίες διακηρύξεις είναι απλώς το απαραίτητο καμουφλάρισμα;

Τα ερωτήματα αυτά, θεωρητικά, απευθύνονται σ' όλους κυρίως όμως αναφέρονται σε κείνους πού κρατούν ατά χέρια τους την πορεία των πολιτικών εξελίξεων του τόπου. Προς αυτούς λοιπόν απευθυνόμεθα και είθε να έχουν τη σύνεση να ακούσουν την αλήθεια κι’ όχι όπως συνέβει με τους καθαιρεθέντες «σωτήρες» πού θεωρούσαν την αλήθεια «περιύβριση ʼρχής» και «αντεθνική πράξη» και πού γι' αυτό γκρεμίστηκαν κάτω από την κατακραυγή, όχι μονάχα του Λάου μας, αλλά και όλου του Κόσμου!

Ή πτώση του δικτάτορα Παπαδόπουλου είναι, αναμφισβήτητα μεγάλη νίκη του Λαού μας και των παιδιών του πού εφτά χρόνια προέβαλλαν ανένδοτη, αντίσταση στους βιαστές του Έθνους και των συνειδήσεων. Είναι καρπός της ασταμάτητης προσπάθειας, του αδάμαστου Ελληνικού Λάου, που αντιμετώπισε τους αυτόκλητους «σωτήρες» της 21ης Απριλίου με καταπληκτική πολιτική και ηθική ωριμότητα, ωριμότητα πού εκτεινόταν από το χιουμοριστικό ανέκδοτο μέχρι το «ΟΧΙ» στά αναιδή δημοψηφίσματα και το αποκορύφωμα της αντίστασης στην μεγαλειώδη εκδήλωση των ελευθέρων πολιορκημένων του θρυλικού Πολυτεχνείου! Μετά τα τελευταία αιματηρά γεγονότα, η ατμόσφαιρα στη χώρα μας έγινε τόσο βαρεία, πού δεν έπαιρνε άλλο. Γι’ αυτό, η 25η Νοεμβρίου 1973 θα περάσει στην Ιστορία με το πολύτιμο ενεργητικό της απαλλαγής της Χώρας από το καθεστώς της τυραννίας του Παπαδόπουλου, ένα καθεστώς βίας, ψευτιάς, αυθαιρεσίας και αίματος! Και αξίζει κάθε έπαινος στην ηρωική νεολαία μας, την σπουδάζουσα και την στρατευμένη, πού στάθηκε άξια των εθνικών μας παραδόσεων και έδωσε ένα ακόμα μάθημα στον φασισμό και την πολιτική αγυρτεία!

Ωστόσο όμως ο Λαός δεν πρέπει ποτέ να χαλαρώνει την επαγρύπνηση, γιατί οι σκοτεινές δυνάμεις, κι αν χάνουν πολλές μάχες, τον αγώνα δεν τον εγκαταλείπουν ποτέ. Ήταν πολύ σημαντικό πού γκρεμίστηκε ο τύραννος, μα αυτό πού είναι ή λύση είναι να γκρεμιστεί ή τυραννία να εξαφανιστούν οι συνθήκες, πού την γεννούν. Εφ’ όσον παραμένει ή τυραννία, είτε σαν θεσμικό καθεστώς, είτε σαν κρατική νοοτροπία, ο αγώνας για τη δημοκρατία και την ομαλότητα είναι από την αρχή καταδικασμένος. Γιατί, για κάθε τύραννο πού φεύγει, η τυραννία έχει έτοιμο τον διάδοχο. Και ασφαλώς δεν είναι τιμητικό για ένα λαό να κάνη επιλογή τυράννων...

Το θέμα αυτό είναι βασικό. Γι’ αυτό έχει μεγάλο ενδιαφέρον το εξετάσουμε: Τι έγινε στην πραγματικότητα την 25η Νοεμβρίου; Πρόκειται για ουσιαστική αλλαγή ή για απατηλή μεταμφίεση; Με άλλα λόγια: Έφυγε μαζί με τον Παπαδόπουλο και η τυραννία, ή έφυγε μεν ο τύραννος, έμεινε όμως ή τυραννία, για να μας φτιάσει έναν άλλο Παπαδόπουλο χειρότερο από τον πρώτο:

Το ερώτημα δεν είναι αβάσιμο. Γιατί, έκπληκτοι, ακούσαμε το πρωί της 25ης Νοεμβρίου, πώς ή ενέργεια της ημέρας εκείνης, βρισκόταν σε άμεση σχέση προς την 21η Απριλίου και πώς έγινε για την ολοκλήρωση των στόχων εκείνης! Αδυνατούμε να κατανοήσουμε τη δήλωση αυτή. Έκτος βέβαια αν η 25η Νοεμβρίου αποτελεί συμπαιγνία για ακόμα μεγαλύτερη εξαπάτηση και καταπίεση του Ελληνικού Λάου. ʼν η 25η Νοεμβρίου δεν είναι κατασκεύασμα των σκοτεινών παρασκηνίων, καμιά σχέση δεν πρέπει να έχει με την 21η Απριλίου. Οι διαφορές κι οι λόγοι είναι πολλοί και σαφείς:

Η 25η Νοεμβρίου ανέτρεψε ένα δικτάτορα πού εφτά χρόνια ύβριζε και ταπείνωνε το Έθνος, ενώ η 21η Απριλίου ανέτρεψε μια νόμιμη Κυβέρνηση πού οδηγούσε τη Χώρα στις εκλογές. Την 21η 'Απριλίου καταλύθηκε η λαϊκή κυριαρχία, την 25η Νοεμβρίου καταλύθηκαν οι καταλύτες της νομιμότητας. Η 21η Απριλίου είναι η βία και η καταπίεση σε βάρος του Λαού — έγινε ερήμην του λαού και ενάντια στο Λαό. Αντίθετα, η 25η Νοεμβρίου είναι η άμυνα του Λαού ενάντια στους βιαστές του. Η άμυνα πού ασκήθηκε από τις Ένοπλες Δυνάμεις πού σαν εντολοδόχοι του Λαού, τη φορά αυτή κινήθηκαν σύμφωνα με το παλλαϊκό και πανεθνικό αίτημα της καταλύσεως του μισητού και εθνοκτόνου καθεστώτος της 21ης Απριλίου! Ποια σχέση λοιπόν μπορεί να έχει η μια ημερομηνία με την άλλη και μπορεί να είναι το ίδιο πράγμα; Αν πάλι είναι το ίδιο πράγμα, και σκόπιμα εμφανίζεται εχθρικό, τι άλλο μπορεί να είναι, παρά μια σατανική επινόηση; Η 21η Απριλίου εξ άλλου, κατά τη δική της ομολογία, απετέλεσε «εκτροπή» και ανωμαλία». Είναι λοιπόν «εκτροπή» και «ανωμαλία» και η 25η Νοεμβρίου;

Η εμμονή των δημιουργών της 25ης Νοεμβρίου στην άποψη ότι ή ενέργεια τους βρίσκεται στα πλαίσια και τις επιδιώξεις της 21ης Απριλίου, γεννά τα εξής τραγικά ερωτήματα: Για να βοηθήσει λοιπόν το Έθνος ήρθε η 25η Νοεμβρίου, ή για να σώσει την 21η Απριλίου από την πλήρη κατάρρευση; Έγινε για να γκρεμίσει ή για να καλύψει τον Παπαδόπουλο; Που είναι ο κ. Παπαδόπουλος και οι άλλοι συνένοχοί του; Γατί δεν παραπέμπονται στη Δικαιοσύνη; Τις μέρες αυτές ακούγεται πολύ το όνομα του κ. Ιωαννίδη. Τι είναι λοιπόν ο κ. Ιωαννίδης, πού φέρεται μάλιστα ο Ιθύνων νους τής 25ης Νοεμβρίου-, Τι αντιπροσωπεύει; Γιατί κρύβεται στα παρασκήνια; Ποια είναι ή προσωπική του σχέση και ενοχή σχετικά με το πρόσωπο και το καθεστώς του γκρεμισμένου δικτάτορα; Κι αν είναι συνένοχος με τον Παπαδόπουλο, μπορεί τώρα να είναι δικαστής του; Είναι τίμιο και ανδρικό αυτό;

Πρέπει να γίνει σαφές στις Ένοπλες Δυνάμεις πως η 21η Απριλίου έχει ανέκκλητα καταδικαστεί στην εθνική συνείδηση και πως κι’ αυτό το άκουσμα της ακόμα προκαλεί αλλεργία στο Λαό. Κανένα μαγείρευμα και καμμιά σάλτσα δεν είναι δυνατό να μεταβάλλει την 21η Απριλίου από δηλητήριο πού είναι, σε τροφή. Αν η 25η Νοεμβρίου επιμένει να θεωρεί εαυτήν υπηρέτη της 21ης 'Απριλίου, το μόνο πού θα πετύχει είναι να πάρει επάνω της τις ξένες αμαρτίες και να ταφεί κάτω από το ασήκωτο βάρος τους. Μονάχα εχθροί του Έθνους και του παλλαϊκού αιτήματος για δημοκρατική ομαλότητα μπορούν να θέλουν τη νοθεία της 25ης Νοεμβρίου με την εγκληματική 21η Απριλίου, πού τα χέρια της στάζουν από το αγνό αίμα της ελληνικής νεολαίας! Πιστεύουμε πώς οι Ένοπλες Δυνάμεις είναι σε θέση να κατανοήσουν τον κίνδυνο και να τον αποτρέψουν τώρα που είναι ακόμα ή αρχή. Δεν είναι επιτρεπτό ή Πατρίδα μας, ή χώρα της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας, υστέρα από την εποποιία της Αλβανίας, του Ρίμινι, του Γράμμου και του Βίτσι, να φέρει την Λατινική Αμερική στην Ευρώπη! Προς Θεού! Αυτό δεν πρέπει να γίνει ποτέ! Η 21η Απριλίου ήρθε την ʼνοιξη και έφερε το χειμώνα στη χώρα μας. Η 25η Νοεμβρίου, που ήρθε το Φθινόπωρο, ας φέρει την άνοιξη στη χειμωνιά μας...

Δυστυχώς όμως, οι ευχές είναι ευχές, αλλά τα γεγονότα οδηγούν αλλού! Η εμφάνιση του νέου πρωθυπουργού προκάλεσε γενική απογοήτευση. ʼλλα περιμέναμε και άλλα ακούσαμε. Τι να υποθέσει κανείς; ʼγνοια ή δόλος; Όταν βλέπεις ένα φυτό μαραμένο από τη δίψα μπορείς να μην ξέρεις τι χρειάζεται; Όταν βλέπεις ένα λαό πού διψά για δημοκρατική ομαλότητα και ζωή, πού εφτά χρόνια δεν κάμπτεται, αλλά ανυποχώρητος στα δίκαια αιτήματα του, σε κάθε ευκαιρία διαδηλώνει τα αισθήματά του, μπορεί να υποκρίνεσαι πώς δεν ξέρεις τι θέλει και τι χρειάζεται; Όταν βλέπεις ένα λαό πού διψά για δημοκρατική ομαλότητα και ζωή, πού εφτά χρόνια δεν κάμπτεται, αλλά ανυποχώρητος στα δίκαια αιτήματα του, σε κάθε ευκαιρία διαδηλώνει τα αισθήματα του, μπορείς να υποκρίνεσαι πώς δεν ξέρεις τι θέλει και τι χρειάζεται; Ο κ. Ανδρουτσόπουλος στάθηκε μακριά από τα πυρακτωμένα αιτήματα του Έθνους και έχασε τη μάχη προτού καν την αρχίσει. Με χριστιανική συνέπεια και ελληνική παρρησία απευθυνόμεθα στον κ. Ανδρουτσόπουλο, τον καθηγητή και δικηγόρο, και θέτουμε υπό την κρίση του, αλλά και του Ελληνικού Λάου, τα παρακάτω: 1) Σ’ όλη τη διάρκεια της επταετίας, αλλά και τις τελευταίες ήμερες, ορισμένα άτομα χρησιμοποίησαν κατά κόρον τον όρο «Ένοπλοι Δυνάμεις», για να δηλώσουν είτε ότι τις εκπροσωπούν, είτε ότι έλαβαν εντολή από αυτές να κυβερνήσουν τη χώρα. Τι είναι λοιπόν οι Ένοπλες Δυνάμεις και με τι τρόπο βουλεύονται, για να είναι δυνατό στο Έθνος να ξέρει αν τα φερόμενα κάθε φορά ως αποφάσεις των Ενόπλων Δυνάμεων αντιπροσωπεύουν πράγματι τη θέληση τους; Ο κ. Παπαδόπουλος μας βομβάρδιζε κάθε τόσο με κατηγορηματικούς Ισχυρισμούς ότι είναι ο εκλεκτός των Ενόπλων Δυνάμεων και ο αληθινός εκπρόσωπος τους. Και μια ηλιόλουστη Κυριακή πληροφορούμαστε πώς οι Ένοπλες Δυνάμεις επαναστάτησαν για την κατάλυση της τυραννίας του! Έχει λοιπόν νομική και οργανική βάση στις μέρες μας ο όρος «Αι Ένοπλοι Δυνάμεις» ή κάθε αξιωματικός πού μπορεί να κατεβάζει μερικά τάνκς μέχρι την 'Ομόνοια, μπορεί να όμιλεί για λογαριασμό τους; Αλλά και ακόμα βαθύτερα: Έχει περισσότερα δικαιώματα και περισσότερες Εξουσίες ο Στρατός από ότι έχουν οι άλλοι κλάδοι του εθνικού δένδρου; ΤΙ θα γίνει αν αύριο π.χ. οι Ιερείς, οι εκπαιδευτικοί, οι εργάτες, οι αγρότες, μιμηθούν τις «Ένοπλες Δυνάμεις» και θελήσουν και αυτοί να «σώσουν» τη χώρα, με τη δική τους καθένας «επανάσταση»; Δεν θα μεταβάλουμε τη Χώρα μας έτσι σ’ ένα απέραντο Δαφνί; Με αλλά λόγια: Αφού υπάρχουν οι δοκιμασμένες διεθνώς διαδικασίες και μέθοδες για την έκφραση της θελήσεως του Έθνους, πού είναι οι δημοκρατικές διαδικασίες, γιατί δεν ακολουθούμε τον ορθόδοξο αυτό τρόπο, αλλά χρησιμοποιούμε τη συνωμοτική και αναρχική μέθοδο των κινημάτων και πραξικοπημάτων πού περιπλέκει κατά κανόνα αντί να λύνει τα προβλήματα;

2) Ή Κυβέρνηση με το στόμα του Πρωθυπουργού της μας είπε πώς δεν έχομε Σύνταγμα και ανέπτυξε ορθώς τους σχετικούς λόγους. Εμείς αυτό το είχαμε καταγγείλει από το 1968 και οι απόψεις μας, που τόσο δικαιώθηκαν, θεωρήθηκαν τότε «αντεθνικές» και οδηγηθήκαμε στο Έκτακτο Στρατοδικείο Αθηνών! Δυστυχώς η 25η Νοεμβρίου πάει να κάμει σήμερα το ίδιο λάθος πού έκαμε ή 21 η Απριλίου τότε. Τι σκοπεύει ή 25η Νοεμβρίου να κάμει, θα καταρτίσει Επιτροπή εγκεφάλων σαν εκείνη του κ. Μητρέλια, για να φτιάσει ένα Σύνταγμα και θα βάλει ύστερα τα Λαό να το ψηφίσει αγεληδόν όπως και τότε; Ποιο καινούργια τραγωδία κυοφορείται άραγε και πάλι: Η Δημοκρατία, κ. Ανδρουτσόπουλε, δεν είναι πολίτευμα: Είναι τρόπος ζωής. Το Κατεστημένο κατασκευάζει πολιτεύματα για ν' αποφύγει τη Δημοκρατία. Αν τέτοιο πολίτευμα θέλετε να κατασκευάσετε, ακουστέ τη φωνή μας, και υποβάλετε την παραίτηση σας τώρα πού είναι ακόμα η αρχή. Σεις, σαν νομικός, ξέρετε, αυτά πού αγνοούν οι άλλοι. Μονάχα ο Λαός είναι πηγή Εξουσίας για τους ʼρχοντες και κανένας άλλος. Οι Ένοπλες Δυνάμεις πού σας έδωσαν την Εξουσία είναι εντολοδόχοι του Λάου και όχι εντολείς. Ό εντολοδόχος έχει όλες τις Εξουσίες, αλλά όχι και να καταργήσει τον εντολέα του. Η δημιουργία Συντάγματος ερήμην του Λαού είναι κατάργηση του Λαού. Αν τέτοια εντολή σας έχει δοθεί, η εντολή αυτή είναι παράνομη και δεν πρέπει να την εκτελέσετε. Ο σωστός δρόμος είναι να προκηρυχθούν εκλογές για Συντακτική Εθνοσυνέλευση πού θα δώσει φτιαγμένο στο φως το καινούργιο Σύνταγμα. Κάθε άλλη λύση είναι εκ του πονηρού και άρα απορριπτέα.

3) Η ασάφεια και η αοριστολογία των προγραμματικών δηλώσεων του κ. Ανδρουτσόπουλου, όσον άφορα το πρόγραμμα της Κυβερνήσεως — αντίθετα όσον αφορά την καταδίκη της επταετίας Παπαδοπούλου υπήρξε σαφέστατος!— φανερώνει την πρόθεση παραμονής της σημερινής Κυβερνήσεως στην Εξουσία για πολύ. Και βέβαια ο χρόνος της παραμονής μιας Κυβερνήσεως στην Εξουσία είναι στοιχείο ουδέτερο. Αυτό που έχει σημασία είναι οι δυνατότητες που έχει η Κυβέρνηση για τη λύση των προβλημάτων πού απασχολούν το Έθνος. Αν υπάρχουν οι απαραίτητες προϋποθέσεις για την επιτυχία της Κυβερνήσεως, ο χρόνος της παραμονής της στην Εξουσία όσο πολύς κι αν χρειαστεί να είναι, είναι λίγος. Αν, αντίθετα, οι προϋποθέσεις για επιτυχία δεν υπάρχουν, τότε και ένα λεπτό να παραμείνει είναι πολύ! Ό κ. Ανδρουτσόπουλος είπε ότι: «Η εντιμότης είναι η καλύτερα πολιτική». Αυτό πιστεύομε και μεις. Και η εντιμότης επιβάλλει να του πούμε πώς οι προϋποθέσεις για την επιτυχία του έργου του δεν υπάρχουν και ότι αυτό πού έχει να κάμει είναι το ταχύτερο να παραιτηθεί. Είναι και πολιτικώς και ηθικώς ανεπίτρεπτο ο κ. Ανδρουτσόπουλος, πού υπήρξε σημαίνον στέλεχος της Παπαδοπουλικής επταετίας και φέρει επομένως ακέραιο το μερίδιο των ευθυνών του, να παρουσιάζεται σήμερα κατήγορος της επταετίας και εξυγιαντής της δημιουργηθείσης σοβαράς πολιτικοοικονομικής καταστάσεως! Ο κ. Ανδρουτσόπουλος αυτό πού δικαιούται είναι μια θέση στο εδώλιο μαζί με τον κ. Παπαδόπουλο και τους άλλους συνεταίρους, για να έχει την ευκαιρία, πού κάθε έντιμος πολίτης ζητά, να δώσει απολογία για τα έργα του και να λάβει δικαιοσύνη.

Ποιο κύρος διαθέτει ή Κυβέρνηση για να δώσει στο Λαό, στη Νεολαία, στο Έθνος, τα απαραίτητα ηθικά και ψυχολογικά εφόδια, ώστε ο Λαός να καταπιαστεί ακούραστος με το έργο της οικονομικής ανορθώσεως του τόπου, η Νεολαία να στρωθεί με κέφι στις σπουδές της και το Έθνος να βρει το δρόμο του ιστορικού του προορισμού; Τι δύναμη μπορούν να έχουν οι κοινοτοπίες και οι ασάφειες των προγραμματικών δηλώσεων, όταν το τεράστιο ηθικό θέμα πού ταλαιπωρεί τη χώρα από την 21η Απριλίου 1967 μένει ανέπαφο, όταν οι κατηγορούμενοι για την χρεοκοπία της επταετίας δεν παραπέμπονται στη δικαιοσύνη, όταν η εγκληματική αιματοχυσία της 17ης Νοεμβρίου πάει να κουκουλωθεί, όταν αντίθετα εκατοντάδες φοιτητές και άλλοι αγωνιστές της νομιμότητας κρατούνται από τις Αρχές και δεν απολύονται; Για τον Λαό, κύριοι, δεν άλλαξε τίποτα, επομένως και στο Λαό δεν άλλαξε τίποτα!

Αν η φωνή μας μπορεί να φθάσει παραπάνω, ας μάθουν οι αρμόδιοι πως ο χρόνος είναι πολύτιμος για το Έθνος και πρέπει να πάψουν οι πειραματισμοί! Η Κυβέρνηση Ανδρουτσοπούλου δεν έχει ζωή. ʼνοιξε το στόμα της για να μιλήσει και κει πού μιλούσε ξεψύχησε! Οι Ένοπλες Δυνάμεις πού καθήρεσαν τον δικτάτορα πρέπει να ολοκληρώσουν το έργο τους. Η μόνη λύση είναι ο σχηματισμός Κυβερνήσεως Εθνικής Ενότητας και Σωτηρίας, κοινής παραδοχής, με την εντολή να προχωρήσει στη διενέργεια δημοψηφίσματος, για το θέμα του πολιτεύματος, εκλογών Συντακτικής Βουλής για το νέο Σύνταγμα και τέλος εκλογών για την ανάδειξη της νέας Κυβερνήσεως στην οποία και θα παραδώσει την εξουσία. Όλα αυτά πρέπει και μπορούν να γίνουν μέχρι τέλους του 1974. Το οικονομικό θέμα πιέζει, ή Παιδεία έχει διαλυθεί, ή Εκκλησία είναι ανύπαρκτη, η αγροτιά τα ’χει χαμένα, ή εργατιά μόλις συγκρατείται, η Νεολαία, ζητάει φως, το Έθνος αδημονεί! Τι περιμένομε;

Νίκος Ψαρουδάκης, 5 Δεκέμβρη 73
Αποστολή κειμένου:

AΝΑΝΙΑΔΗΣ ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
Καθηγητής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης
Υπεύθυνος του ιστοχώρου της εφημερίδας "ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ"
www.xristianiki.gr





© 2001-2023 goTHESS.gr
Το goTHESS.gr είναι Οδηγός Πόλης Θεσσαλονίκης ενώ παράλληλα καλύπτει και τα σημαντικότερα ειδησεογραφικά θέματα της ελληνικής επικαιρότητας
facebook twiter
DigitalOcean Referral Badge